การแสดงออกทางด้านพฤติกรรมและอารมณ์ของเด็กที่มีภาวะซึมเศร้าชั้นประถมศึกษาตอนปลายในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการแสดงออกทางด้านพฤติกรรมและอารมณ์ของเด็กที่มีภาวะซึมเศร้าชั้นประถมศึกษาตอนปลายในเขตกรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2553 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 424 คน จาก 10 โรงเรียนที่สุ่มมาด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น ส่วนใหญ่มีอายุในช่วง 11-12 ปี อัตราส่วนของชาย : หญิง = 1:1 โดยการใช้แบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าในเด็ก CDI (Children’s Depression Inventory) ฉบับภาษาไทย และ SDQ (The Strengths and Difficulties Questionnaire) ฉบับภาษาไทย ระหว่างเดือนกันยายน 2553 – เดือนมีนาคม 2554 ผลการวิจัยพบว่า: 1) เมื่อใช้คะแนน CDI ที่จุดตัดมากกว่าหรือเท่ากับ 15 พบว่า กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 55 มีภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยยะสำคัญทางคลินิก 2) ในกลุ่มที่มีภาวะซึมเศร้า พบร้อยละ 20.6 มีคะแนน SDQ อยู่ในเกณฑ์ abnormal (คะแนนเฉลี่ย Total difficulties score = 11.3, S.D. = 6.31) ใน subscale อื่นๆพบว่าด้าน Emotional symptoms อยู่ในเกณฑ์ abnormal ร้อยละ 21, ด้าน Conduct problems อยู่ในเกณฑ์ abnormal ร้อยละ 23.6, ด้าน Hyperactive problems อยู่ในเกณฑ์ abnormal ร้อยละ 17.6, ด้าน Peer problems อยู่ในเกณฑ์ abnormal ร้อยละ 20.2, และ ด้าน Prosocial behavior อยู่ในเกณฑ์ abnormal ร้อยละ 17.2 3) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ไม่มีภาวะซึมเศร้า พบว่ากลุ่มที่ซึมเศร้ามีคะแนน SDQ แตกต่างจากกลุ่มที่ไม่ซึมเศร้าใน Total difficulties score และทุก subscale อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ โดยกลุ่มที่ซึมเศร้าจะมีปัญหาทางด้านพฤติกรรมและอารมณ์มากกว่ากลุ่มที่ไม่ซึมเศร้าอย่างมีนัยยะสำคัญที่ระดับ p < .01