การปรับปรุงระบบจัดการอะไหล่ในโรงงานบรรจุภัณฑ์กล่องกระดาษ

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอการปรับปรุงมูลค่าคงคลังอะไหล่ให้ลดลงจากการพบปัญหาหลัก 3 ปัญหา คือ 1.มูลค่าคงคลังสูง 2.อะไหล่ขาดมือบางรายการ และ 3.วิธีการทำงานที่ไม่ชัดเจน แนวทางการแก้ไขเริ่มต้นจากการปรับระดับคงคลังที่เป็น Dead stock หรือ ไม่เคลื่อนไหวมาก ในส่วนของอะไหล่ที่เหลือได้วิเคราะห์แต่ละรายการว่ามีระดับคงคลังปัจจุบันที่เหมาะสมหรือไม่ และวิเคราะห์หาสาเหตุของปัญหาโดยใช้วิธีการ Why why เมื่อได้สาเหตุของปัญหาแล้วจึงได้แบ่งกลุ่มของอะไหล่โดยใช้ 2 แนวทางร่วมกัน คือ MCA Analysis (Multi Criteria Analysis) โดยใช้เลือกใช้ตัวแปร 4 ตัว คือ 1.มูลค่าการใช้จ่ายต่อปี 2. เวลานำ 3.ความสำคัญของอะไหล่ 4. มูลค่าต่อชิ้นและการแบ่งกลุ่มโดยใช้อัตราการเคลื่อนไหวของอะไหล่ หลังจากแบ่งกลุ่มอะไหล่ตามแนวทางทั้งสองแล้ว ได้มีการพิจารณารายการอะไหล่ที่ไม่จำเป็นต้องเก็บโดยใช้ 2 เกณฑ์ คือ อะไหล่ที่มีสามารถทดแทนได้หรือไม่ กับ อัตราส่วนความคุ้มทุน (Cost ratio) ระหว่างค่าเสียหายที่เกิดจากเครื่องจักรหยุดและต้นทุนในการเก็บของอะไหล่ สำหรับกลุ่มอะไหล่ที่ต้องมีคงคลังจะถูกนำมาพิจารณาตามพฤติกรรมความต้องการของอะไหล่ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็น 2 แบบ คือ Lumpy และ Intermittent ผู้วิจัยนำเสนอวิธีการใหม่และเลือกนโยบายเฉพาะกลุ่ม A และ B โดยกำหนดนโยบายของกลุ่ม Lumpy ให้ใช้นโยบาย Max min ส่วนกลุ่ม Intermittent แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ กลุ่มอะไหล่ที่จัดหาภายในประเทศใช้นโยบายแบบ (s,S) และกลุ่มที่จัดหาจากต่างประเทศเลือกใช้นโยบายแบบ Periodic Review ร่วมกับการจัดซื้อแบบร่วมในช่วงเวลาที่เท่ากันโดยจัดทำวิธีการเช็คอะไหล่ที่มีคำสั่งซื้อจากตัวแทนจำหน่ายเดียวกันในช่วงเวลาใกล้เคียงขณะนั้น 1 สัปดาห์ ทั้งยังปรับปรุงกระบวนการทำงานในขั้นตอนประเมินปริมาณอะไหล่ที่นำเข้า สต๊อก รวมทั้งการปรับปริมาณเข้าสต๊อกโดยหน่วยงานคลังสินค้า, จากการทดสอบนโยบายใหม่พบว่าค่าเฉลี่ยของมูลค่าคงคลังลดลงจาก 6.9 ล้านบาท/เดือน เป็น 6.3 ล้านบาท/เดือน ค่าเฉลี่ยอัตราการขาดอะไหล่ ร้อยละ 1.16 เป็น 0.73 และคงระดับ Fill rate เฉลี่ย ไว้ที่ ร้อยละ 99