การปรับสภาพเบื้องต้นของผ้าฝ้ายด้วยโปรตีนถั่วเหลืองสำหรับการย้อมด้วยสีสกัดจากแก่นขนุนและการตกแต่งด้วยน้ำมันลินสีดมาเลเอต

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาผลของโปรตีนถั่วเหลืองต่อการดูดซับสีย้อมธรรมชาติจากแก่นขนุน (สีมอริน) และผลของน้ำมันลินสีดมาเลเอตต่อสมบัติความคงทนของสีบนผ้าฝ้าย ในขั้นแรกกากถั่วเหลืองซึ่งเป็นแหล่งของโปรตีนถั่วเหลืองถูกนำมาย่อยด้วยโซเดียมไฮดรอกไซด์ ความเข้มข้น 5 กรัมต่อลิตร ที่อุณหภูมิห้อง แล้วนำมาเจือจางให้ได้ความเข้มข้น 5, 10, 15, 20, 25 และ 30 กรัมต่อลิตร จากนั้นนำไปปรับสภาพลงบนผ้าฝ้ายด้วยเทคนิคจุ่ม-อัด ตรวจสอบโปรตีนถั่วเหลืองบนผ้าด้วยเทคนิคฟูเรียร์ทรานสฟอร์มอินฟราเรดสเปกโทรสโกปี และตรวจสอบหาปริมาณไนโตรเจนบนผ้าด้วยเครื่องวิเคราะห์ธาตุ พบว่าปริมาณโปรตีนถั่วเหลืองที่เหมาะสมที่ใช้ปรับสภาพผ้าฝ้ายอยู่ที่ 25 กรัมต่อลิตร หลังจากนั้นนำผ้าฝ้ายปรับสภาพไปย้อมด้วยสีย้อมธรรมชาติจากแก่นขนุน (สกัดที่อัตราส่วนวัสดุต่อน้ำ 1:10 อุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส)ที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เวลา 45 นาที พบว่าค่าความเข้มสีของผ้าฝ้ายที่ปรับสภาพด้วยโปรตีนถั่วเหลืองจะเพิ่มขึ้นตามปริมาณโปรตีนถั่วเหลืองบนผ้า เนื่องจากพันธะไฮโดรเจนที่เพิ่มขึ้นจากแรงดึงดูดระหว่างสีมอรินกับโปรตีนถั่วเหลือง อย่างไรก็ตามค่าการดูดกลืนแสงไม่ได้มีค่าลดลงตามความเข้มข้นของโปรตีนถั่วเหลืองที่เพิ่มขึ้น เป็นผลมาจากการย้อมผิวผ้า ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ค่าความคงทนของสีต่อการซักต่ำ การปรับปรุงสมบัติความคงทนของสีต่อการซักทำโดยการตกแต่งสำเร็จหลังการย้อมสีมอรินด้วยน้ำมันลินสีดมาเลเอตด้วยเทคนิคการจุ่ม-อัด-อบผนึก พบว่าผ้าที่ตกแต่งสำเร็จด้วยน้ำมันลินสีดมาเลเอตให้ค่าความคงทนของสีต่อการซักที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับผ้าที่ไม่ได้ตกแต่งสำเร็จ เนื่องจากหน้าผ้าถูกเปลี่ยนให้มีสมบัติไม่ชอบน้ำด้วยน้ำมันลินสีดมาเลเอตที่ใช้ตกแต่ง ทำให้สียังคงอยู่ในผ้าขณะทำการซัก