การวิเคราะห์วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาการศึกษานอกระบบโรงเรียนในประเทศไทย พุทธศักราช 2519 ถึง 2529

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาการศึกษานอกระบบโรงเรียน ในประเทศไทย ตั้งแต่ปีแรกที่มีวิทยานิพนธ์เผยแพร่ คือ ปี พ.ศ. 2519 จนถึงปีพ.ศ. 2529 ด้วยวิธีวิเคราะห์เชิงปริมาณ วิทยานิพนธ์ที่นำมาวิเคราะห์มีทั้งหมด 242 เล่ม เป็นวิทยานิพนธ์ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 26 เล่ม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 36 เล่ม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 42 เล่ม และมหาวิทยาลัยศิลปากร 138 เล่ม ผู้วิจัยใช้แบบวิเคราะห์และคู่มือวิเคราะห์ที่สร้างขึ้นเอง เป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการแจงนับความถี่และคำนวณค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ทำวิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาศึกษานอกระบบโรงเรียน ส่วนมากมีอาชีพรับราชการครูหรืออาจารย์ ประกอบอาชีพส่วนตัวหรือทำงานองค์กรเอกชนน้อยที่สุด และไม่มีใครทำงานรัฐวิสาหกิจ ประเภทการวิจัยในวิทยานิพนธ์ส่วนใหญ่เป็นการวิจัยเชิงบรรยายซึ่งมีลักษณะเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการศึกษานอกระบบโรงเรียนประเภทอื่นๆ มากที่สุด และเกี่ยวกับปรัชญา อุดมการณ์ นโยบายและแผน น้อยที่สุด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลมากที่สุดแบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลมากที่สุดคือค่าความถี่ ร้อยละและอัตราส่วน ในสถิติภาคบรรยายและค่าทีหรือซี ในสถิติภาคสรุปอ้างอิงประชากรที่ใช้มากที่สุดคือกลุ่มผู้เรียน ผู้ร่วมโครงการหรือกิจกรรม ส่วนพื้นที่นั้น วิทยานิพนธ์ส่วนใหญ่ใช้พื้นที่ทำวิจัยในเขตกรุงเทพมหานคร