นวนิยายอัตชีวประวัติของโจเซฟ คอนราด การวิเคราะห์ตามแนวจิตวิเคราะห์ของฟรอยด์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาวิเคราะห์นวนิยายของโจเซฟ คอนราด เปรียบเทียบกับชีวประวัติของผู้เขียนเอง โดยใช้ทฤษฎีจิตวิเคราะห์ของฟรอยด์เพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่านักเขียน และวรรณกรรมที่เขาสร้างสรรค์ขึ้นนั้น มีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกันจริง โดยตัวละครเอกในนวนิยายก็คือ ส่วนหนึ่งของตัวผู้เขียน และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในนวนิยายก็คือประสบการณ์ในชีวิตของผู้เขียนเอง และแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีจิตวิเคราะห์ของฟรอยด์สามารถอธิบายพฤติกรรม และลักษณะนิสัยของตัวละครซึ่งก็คือตัวแทนของมนุษย์ได้อย่างมีเหตุผล ผลของการศึกษาวิเคราะห์พบว่า นวนิยายของคอนราดเขียนขึ้นโดยสร้างลักษณะนิสัยของตัวละครที่เสนอธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ และเน้นให้เห็นความสำคัญของการค้นหาจิตใต้สำนึกของตนเอง อันเป็นหนทางนำไปสู่การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในตนเอง ซึ่งเป็นต้นเหตุนำไปสู่ปมปัญหาที่ยิ่งใหญ่ขึ้น คือ ความขัดแย้งกับบุคคลอื่นและสังคมต่อไป ซึ่งหากตัวละครเอกไม่สามารถค้นหาจิตใต้สำนึกของตนเองพบ พวกเขาก็จะพบกับความหายนะและความตาย ในขณะที่หากพวกเขาค้นพบจิตใต้สำนึกของตนเอง พวกเขาก็พบโอกาสในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ และพบหนทางที่จะนำชีวิตไปสู่ความสุขสงบที่แท้จริง เมื่อนำตัวละครเอกและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในนวนิยายมาเรียบเทียบกับชีวประวัติของคนเรา ก็ทำให้ผู้วิจัยพบว่านวนิยายของเขาเป็นนวนิยายอัตชีวประวัติ เนื่องจากตัวละครเอกก็คือตัวแทนของคอนราด และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในนวนิยายก็คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในประสบการณ์ของคอนราดเอง นอกจากนั้นกลวิธีการเขียนของคอนราดที่มุ่งตีแผ่ขบวนการทางความคิด และอารมณ์ของตัวละครซึ่งเป็นตัวแทนของคอนราดเอง รวมทั้งการเสนอมุมมองแบบใช้ตัวละคร “ฉัน” เป็นผู้บรรยายยังแสดงให้เห็นว่านวนิยายของคอนราดเป็นนวนิยายอัตชีวประวัติ