การประเมินความน่าจะเป็นของการเกิดแผ่นดินไหวตามแนวมุดตัวของแผ่นเปลือกโลกสุมาตรา-อันดามัน

Abstract

สึนามิครั้งใหญ่ในประเทศไทยเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547 นำความสูญเสียสู่ประเทศไทยเป็น อย่างมาก ซึ่งจากการสำรวจต่อมาบ่งชี้ว่าภัยพิบัติสึนามิดังกล่าว เกิดจากแผ่นดินไหวใต้ทะเลขนาด 9.1 ริกเตอร์ ทางตอนเหนือของเกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนิเซีย ซึ่งอยู่ในพื้นที่เขตมุดตัวของแผ่นเปลือกโลก สุมาตรา-อันดามัน ดังนั้นทางผู้จัดทำจึงมีความสนใจศึกษาทำการประเมินความน่าจะเป็นของการเกิด แผ่นดินไหวในรูปแบบของพฤติกรรมการเกิดแผ่นดินไหวในพื้นที่ เพื่อเป็นข้อมูลทางการศึกษาที่นาไปใช้ ประโยชน์และทาให้เข้าใจถึงพฤติกรรมการเกิดของแผ่นดินไหวในพื้นที่ศึกษา การประเมินความน่าจะเป็นของการเกิดแผ่นดินไหวตามแนวมุดตัวของแผ่นเปลือกโลกสุมาตรา- อันดามัน คือการศึกษาพฤติกรรมของการเกิดแผ่นดินไหวจากสมการความสัมพันธ์ระหว่างความถี่และ ขนาดแผ่นดินไหว โดยนาไปประเมินพฤติกรรมการเกิดแผ่นดินไหวเบื้องต้น แล้วนาไปศึกษาแสดงเป็นแผน ที่การกระจายตัวของข้อมูล พบว่าบริเวณพื้นที่ทางตอนใต้ของแนวมุดตัวมีความเสี่ยงในด้านต่างๆสูง เป็นดังนี้ 1. ความน่าจะเป็นในการเกิดแผ่นดินไหวขนาดสูงสุดที่สามารถเกิดขึ้นได้ พบว่าบริเวณทางตอนใต้ ของแนวมุดตัวแผ่นเปลือกโลกสุมาตรา-อันดามัน สามารถเกิดแผ่นดินไหวได้ในขนาดใหญ่สูงสุดถึง 5.6 7.0 7.6 และ 8.4 ริกเตอร์ ในรอบ 1 5 10 และ 50 ปี ตามลาดับ 2. คาบอุบัติซ้ำของการเกิดแผ่นดินไหว ขนาด 4-7 ริกเตอร์ เมื่อพิจารณาพื้นที่ทางตอนใต้ของแนวมุดตัวสุมาตรา-อันดามัน มีช่วงระยะเวลาของ คาบอุบัติซ้ำส่วนใหญ่อยู่ประมาณ 0.1-0.4 0.55-1.25 1.5-7.0 และ 5-40 ปี ตามลำดับ 3.ความน่าจะเป็น ของการเกิดแผ่นดินไหวขนาด 5-7 ริกเตอร์ ในรอบ 50 ปี บริเวณพื้นที่ทางตอนใต้ของแนวมุดตัวมีโอกาสใน การเกิดเป็นส่วนใหญ่อยู่ช่วงประมาณ 40-50% 30-50% และ 10-50% ตามลำดับ