การเตรียมโฟมพอลิยูรีเทนจากผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการไกลโคไลซ์ขวดเพ็ตใช้แล้วภายใต้พลังงานไมโครเวฟ

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการเตรียมโฟมพอลิยูรีเทนจากผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการไกลโคไลซ์ พอลิเอทิลีนเทเรฟแทเลตหรือเพ็ตภายใต้พลังงานไมโครเวฟ โดยนำขวดเพ็ตมาย่อยสลายด้วย ไดเอทิลีนไกลคอล ที่อัตราส่วนระหว่างเพ็ตต่อไกลคอล 1:4 ภายใต้พลังงานไมโครเวฟ ในภาวะที่มีซิงค์แอซีเทต โซเดียมไบคาร์บอเนต และโซเดียมคาร์บอเนตเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ในปริมาณร้อยละ 0.5 โดยน้ำหนัก เมื่อพิจารณาประสิทธิภาพการย่อยสลายเพ็ต พบว่าตัวเร่งปฏิกิริยาทั้งสามชนิดสามารถใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่มีประสิทธิภาพสำหรับการไกลโคไลซ์เพ็ตภายใต้พลังงานไมโครเวฟ จากนั้นนำไกลโคไลซ์โพรดักส์ที่ได้มาทำปฏิกิริยากับไดฟีนิลมีเทนไดไอโซไซยาเนตเพื่อสังเคราะห์เป็นโฟมพอลิยูรีเทนร่วมกับเชนเอกซ์เทนเดอร์ ได้แก่ พอลิเอทิลีนไกลคอลที่มีน้ำหนักโมเลกุล 4,000 และ 6,000 เพื่อศึกษาผลของเชนเอกซ์เทนเดอร์ที่มีต่อโฟมพอลิยูรีเทนที่ได้ เมื่อนำโฟม พอลิยูรีเทนที่สังเคราะห์ได้ไปวิเคราะห์และทดสอบสมบัติต่างๆ พบว่าชนิดของตัวเร่งปฏิกริยาที่ใช้ในขั้นตอนการไกลโคไลซ์และชนิดของเชนเอกซ์เทนเดอร์ที่ใช้ในการสังเคราะห์โฟมพอลิยูรีเทนมีผลต่อสมบัติและสัณฐานวิทยาของโฟม โดยโฟมที่เตรียมได้ส่วนใหญ่ประกอบด้วยเซลล์ปิด การกระจายตัวของเซลล์ที่ใช้ซิงค์แอซีเทตเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาไม่สม่ำเสมอเท่าการกระจายตัวของเซลล์ที่ใช้โซเดียมไบคาร์บอเนตและโซเดียมคาร์บอเนต แต่โฟมที่เตรียมจากไกลโคไลซ์โพรดักส์ที่ใช้ซิงค์แอซีเทตเป็นตัวเร่งปฏิกิริยามีความสามารถในการคืนตัวที่ดีกว่าและมีความหนาแน่นสูงกว่า ส่วนอุณหภูมิการสลายตัวไม่แตกต่างกันมากนัก ในขณะที่การใช้พอลิเอทิลีนไกลคอลที่มีน้ำหนักโมเลกุล 4,000 เป็นเชนเอกซ์เทนเดอร์ให้โฟมที่มีความสม่ำเสมอของเซลล์โฟมดีกว่าการใช้พอลิเอทิลีนไกลคอลที่มีน้ำหนักโมเลกุล 6,000 อีกทั้งยังให้โฟมที่มีความหนาแน่นสูงกว่า มีการคืนตัวที่ดีกว่า และมีอุณหภูมิกลาสแทรนซิชันที่สูงกว่า แต่มีอุณหภูมิการสลายตัวต่ำกว่าเล็กน้อย