การซ้ำคำในภาษาเมี่ยน-เย้า

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะจำแนกวิธีการและรูปแบบของการซ้ำคำในภาษาเมี่ยน-เย้า ตลอดจนศึกษาหน้าที่ทางอรรถศาสตร์และข้อจำกัดของการซ้ำแต่ละแบบ การซ้ำคำในภาษาเมี่ยน-เย้ามี 2 วิธี คือวิธีที่ 1 เป็นกระบวนการสร้างคำด้วยรูปแบบทางเสียงโดยคำซ้ำประเภทนี้สร้างขึ้นจากคำตั้ง วิธีที่ 2 เป็นกระบวนการสร้างคำด้วยรูปแบบทางเสียงโดยไม่มีคำตั้ง คำซ้ำประเภทที่ 2 นี้ มีความหมายจากรูปลักษณ์ทางเสียงของคำ การซ้ำประเภทแรกจำแนกได้เป็น 7 รูปแบบ รูปแบบที่ W1 สร้างคำซ้ำซึ่งมีความหมายแสดงการดำเนินอยู่อย่างต่อเนื่อง โดยสร้างคำจากคำตั้งที่เป็นบทแสดง คือ คำกิริยาไม่แสดงออกอาการเคลื่อนไหว รูปแบบที่ W2, W3 และ W4 สร้างคำซ้ำซึ่งมีความหมายของลักษณะหรืออาการซ้ำๆ และการไม่อยู่นิ่งโดยสร้างคำจากคำตั้งที่เป็นบทแสดง คือคำคุณศัพท์และคำกิริยาแสดงอาการเคลื่อนไหว รูปแบบที่ W5 สร้างคำซ้ำ ซึ่งแสดงความหมายของความเป็นกลุ่มก้อนของนามที่คำซ้ำนี้ขยายโดยสร้างคำซ้ำจากคำตั้งที่เป็นบทแสดงที่เป็นคำคุณศัพท์ รูปแบบที่ 6 สร้างคำซ้ำซึ่งทำหน้าที่เป็นคำนามจากคำตั้งที่เป็นบทนาม คำซ้ำจะมีความหมายของการแยกแยะ รูปแบบที่ 7 สร้างคำซ้ำซึ่งทำหน้าที่เป็นบทนามและบทแสดงจากคำตั้งที่เป็น คำลักษณะนาม และคำคุณศัพท์หรือคำกิริยาไม่แสดงอาการเคลื่อนไหวตามลำดับ โดยมีความหมายแสดงการเน้นย้ำ สำหรับคำซ้ำที่เป็นรูปลักษณ์ทางเสียงนั้น ทุกประเภททำหน้าที่เป็นคำกิริยาแสดงอาการเคลื่อนไหว หรือ กริยาวิเศษณ์ และแสดงความหมายของลักษณะอาการซ้ำๆ และการไม่อยู่นิ่ง