ตัวแบบเตือนภัยล่วงหน้าทางการเงินสำหรับธุรกิจประกันวินาศภัย

Abstract

จากวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจของประเทศไทยก่อให้เกิดผลกระทบในเรื่องปัญหาความมั่นคงต่อธุรกิจในทุก ๆ ส่วนของประเทศ ซึ่งหนึ่งในธุรกิจที่ได้รับผลกระทบอย่างมากตามสภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจในครั้งนี้ก็คือธุรกิจประกันวินาศภัย วัตถุประสงค์ของการวิจัยในครั้งนี้ คือ ศึกษาถึงปัจจัยต่าง ๆ อันจะมีผลเกี่ยวเนื่องกับปัญหาความมั่นคงของธุรกิจประกันวินาศภัยและนำเอาปัจจัยเหล่านี้ใช้เป็นดัชนีตัวหนึ่งในการตรวจสอบถึงความเข้มแข็งทางการเงินและการดำเนินงานของธุรกิจประกันวินาศภัย ซึ่งการวิจัยนี้ใช้การวิเคราะห์การจำแนกกลุ่มเพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่มีความสำคัญในการใช้เป็นดัชนีชี้วัดและเป็น สัญญาณเตือนภัยล่วงหน้าถึงสถานะความมั่นคงทางการเงินของบริษัทประกันวินาศภัย โดยการใช้หลักเกณฑ์มาตรฐานจาก National Associate of Insurance Commissioners จาก International Solvency Insurance และจากระดับเงินกองทุนตามพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ในการจำแนกกลุ่มความมั่นคงของบริษัทประกันวินาศภัย ซึ่งผู้วิจัยได้ทำการศึกษา โดยใช้ข้อมูลในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ ปี พ.ศ.2537 - พ.ศ.2541 ซึ่งผลการวิจัยพบว่ามีกลุ่มอัตราส่วนทางการเงินที่สามารถบ่งชี้ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มบริษัทประกันวินาศภัยที่มีสถานะทางการเงินมั่นคงและไม่มั่นคงอยู่ 4 กลุ่มอัตราส่วนในการที่จะสามารถจำแนกกลุ่มบริษัทประกันวินาศภัยตามปัญหาความมั่นคงออกจากกันได้ คือ 1. กลุ่มอัตราส่วนประสิทธิภาพในการ บริหารสินทรัพย์ 2. กลุ่มอัตราส่วนการบริหารจัดการ และ 3. กลุ่มความสามารถในการทำกำไร และ4. กลุ่มการวัดโครงสร้างหนี้ จากการศึกษาตัวแบบจำลองนี้เพื่อเป็นสัญญาณเตือนภัยทางการเงินในธุรกิจประกันวินาศภัยพบว่าตัวแบบจำลองที่ได้มีความสามารถในการจำแนกกลุ่มได้ค่อนข้างสูง ดังนั้นผลการวิจัยนี้เป็นแนวทางหนึ่งในการที่จะเป็นตัวแบบเพื่อการเป็นสัญญาณเตือนภัยล่วงทางการเงินในการบ่งชี้ถึงสถานะความมั่นคงของธุรกิจประกันวินาศภัยต่อไปได้