ปัญหาการบังคับใช้ประมวลจริยธรรมของสมาชิกรัฐสภา ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 ศึกษาเฉพาะกรณีการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์สาธารณะ

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิด ทฤษฎี เนื้อหาสาระ การให้นิยามความหมายและองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับประมวลจริยธรรมของสมาชิกรัฐสภาของไทยและต่างประเทศ โดยมุ่งเน้นศึกษากรณีการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์สาธารณะ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการวิเคราะห์ประเด็นความไม่สมบูรณ์ของการบังคับใช้ประมวลจริยธรรมของสมาชิกรัฐสภา ผลจากการศึกษาพบว่า มาตรการบังคับที่ใช้อยู่ในปัจจุบันเป็นมาตรการที่ขาดความชัดเจนของเนื้อหาสาระ และขาดความสมบูรณ์ของการให้นิยามความหมายและองค์ประกอบในประเด็นที่เกี่ยวกับการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์สาธารณะ ซึ่งสาเหตุดังกล่าวเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้การบังคับใช้ประมวลจริยธรรมของสมาชิกรัฐสภาไม่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ดังนั้น สมาชิกรัฐสภาควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักร พุทธศักราช 2540 และกฎหมายที่เกี่ยวข้องในประเด็นเนื้อหาสาระที่เกี่ยวกับการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์สาธารณะให้มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้น การเพิ่มมาตรการการลงโทษและเพิ่มระบบการติดตามตรวจสอบอย่างละเอียดโดยสาธารณชนให้มากขึ้น ผู้เขียนมีความเห็นว่า บทสรุปของประมวลจริยธรรมของสมาชิกรัฐสภาที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมใหม่จะก่อให้เกิดยุคใหม่ของรัฐสภาไทย สมาชิกรัฐสภาจะเป็นผู้มีบทบาทในการดำรงไว้ซึ่งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และยกระดับความเชื่อมั่นของรัฐเช่นเดียวกันกับที่สังคมเคารพนับถือและเชื่อมั่นรัฐสภาในฐานะที่เป็นสถาบันนิติบัญญัติอย่างแท้จริง