ความขัดแย้งระหว่างไทยกับพม่า : ศึกษาปัญหาทางการประมง (พ.ศ. 2531-2539)

Abstract

การศึกษานี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อหาสาเหตุของปัญหาที่สร้างความขัดแย้งทางด้านการประมง ระหว่างไทยกับพม่าในช่วงปี พ.ศ. 2531-2539 ผลการศึกษาพบว่าความขัดแย้งระหว่างไทยกับพม่าทาง ด้านการประมงมีสาเหตุมาจากปัจจัยภายในของไทยและปัจจัยภายนอก ดังนี้ ปัจจัยภายใน ได้แก่ การที่ประมงไทยแสวงหาสัตว์น้ำอย่างไร้ขอบเขต เพื่อสนองต่อความต้องการสัตว์น้ำในตลาดโลก จนถึงการนำไปสูการขอสัมปทานและการลักลอบทำประมงในน่านน้ำของพม่า เมื่อทรัพยากรในน่านน้ำของไทยขาดแคลนลง ปัญหาความขัดแย้งระหว่างไทยกับพม่าได้เพิ่มความรุนแรงขึ้น เมื่อพม่าและเพื่อนบ้านอื่น ๆ ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะ ซึ่งทำให้น่านน้ำและเขตเศรษฐกิจจำเพาะของไทยถูกปิดล้อมจนยากแก่การที่จะออกไปทำการประมงในทะเลหลวง ในขณะเดียวกันหน่วยราชการของไทย ก็ไม่สามารถควบคุมเรือประมงและทำการประมงให้อยู่ในกฎเกณฑ์สากลได้ ทั้งนี้หน่วยงานของไทยก็มีปัญหาในตัวเองด้วย ส่วนปัจจัยภายนอกคือ การที่พม่าให้ความสนใจต่อการรักษาทรัพยากรธรรมชาติในน่านน้ำ ของตนมากขึ้นด้วยการประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะ นอกจากนี้รัฐบาลทหารพม่าได้เริ่มเปิดประเทศในปี พ.ศ. 2531 และจากการที่สามารถแก้ปัญหาการเมืองได้ระดับหนึ่ง จึงได้มีการชักนำให้ต่างชาติมาลงทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำประมง ดังนั้นจึงเป็นโอกาสสำคัญที่นักธุรกิจของไทยได้เข้าไปขอสัมปทาน จากรัฐบาลทหารพม่า ซึ่งในการนี้ได้เปิดโอกาสให้ประมงไทยบางกลุ่มลักลอบทำประมงกันมากขึ้น จึงส่งผลให้พม่าแสวงหามาตรการต่าง ๆ เพื่อรักษาทรัพยากรของตน เช่น การออกระเบียบการทำประมงที่เคร่งครัด และการเสริมสร้างศักยภาพทางการป้องกันน่านน้ำของตนด้วยการใช้เรือที่สั่งซื้อจากประเทศจีน และอื่น ๆ ตรวจตราและโต้ตอบเรือประมงของไทยอย่างรุนแรง สิ่งเหล่านี้ได้นำไปสู่ความขัดแย้งระหว่างไทยกับพม่ายิ่งขึ้น