การใช้นมดิบในอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์นม

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบของอุตสาหกรรมนมดิบและอุตสาหกรรมต่อเนื่องที่สำคัญคือ อุตสาหกรรมนมพร้อมดื่ม อุตสาหกรรมนมข้นหวาน อุตสาหกรรมนมผง อุตสาหกรรมไอศครีมและอุตสาหกรรมนมเปรี้ยวและศึกษาถึงโอกาสความเป็นไปได้ของการใช้น้ำนมดิบในอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์นมด้วยการคำนวณหาค่าต้นทุนการใช้ทรัพยากรในประเทศ (domestic resource cost: DRC) โดยใช้ข้อมูลจากการสำรวจและจากแหล่งทุติยภูมิ ผลการศึกษาพบว่าอุตสาหกรรมที่มีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ (DEC น้อยกว่า1) ได้แก่อุตสาหกรรมนมดิบ, อุตสาหกรรมนมสดพาสเจอร์ไรซ์, อุตสาหกรรมนมสดยูเอชที, นมคืนรูปยูเอชทีส่วนอุตสาหกรรมที่มีความเสียเปรียบโดยเปรียบเทียบ (DRC มากกว่า 1) ได้แก่อุตสาหกรรมนมคืนรูปพาสเจอร์ไรซ์ นมข้นหวาน, นมผง, ไอศครีม และนมเปรี้ยว เหตุที่ทำให้เกิดการได้เปรียบโดยเปรียบเทียบเนื่องจากมีการใช้นมดิบเป็นวัตถุดิบหลักในการผลิต ส่วนในอุตสาหกรรมที่เสียเปรียบเนื่องจากใช้หางนมผงเป็นวัตถุดิบหลักในการผลิตสวนในกรณีของนมคืนรูป UHT ที่ใช้หางนมผงเป็นวัตถุดิบหลักก็ได้ผลในทางเดียวกันคือทำให้ค่า DRC สูงกว่า การศึกษาโอกาสความเป็นไปได้ของการใช้น้ำนมดิบในอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์นมจะต้องลดราคาน้ำนมดิบลงเป็นกิโลกรัมละ 3.72-5.94 บาท ยกเว้นอุตสาหกรรมไอศครีมซึ่งถ้าต้องการใช้นมดิบเป็นวัตถุดิบแล้วจะต้องใช้น้ำนมดิบราคากิโลกรัมละ 1.52 บาทจึงจะผลิตได้อย่างมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ