ทัศนะเกี่ยวกับเสรีภาพหนังสือพิมพ์ ของนักวิชาชีพ นักการเมือง และประชาชน

Abstract

การศึกษาเรื่องทัศนะเกี่ยวกับเสรีภาพครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงการรับรูและทัศนคติเกี่ยวกับเสรีภาพหนังสือพิมพ์ของกลุ่มนักวิชาชีพหนังสือพิมพ์ กลุ่มนักการเมือง และกลุ่มประชาชน ใช้วิธีวิจัยเชิง สำรวจ (Survey Method) สอบถามกลุ่มนักวิชาชีพจากหนังสือพิมพ์ประเภทต่าง ๆ 10 ฉบับ จำนวน 80 คน กลุ่มนักการเมืองจากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ได้รับเลือกตั้งเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ.2539 จำนวน 60 คน ส่วนกลุ่มประชาชน ศึกษาจากผู้อ่านหนังสือพิมพ์ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 100 คน ผลการวิจัยพบวาบุคคลทั้ง 3 กลุ่มมีการรับรู้ใกล้เคียงกันว่าเสรีภาพหนังสือพิมพ์มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ต้องมีขอบเขตทั้งทางกฎหมายและทางจรรยาบรรณ โดยกฎหมายที่จะใช้ควบคุมเสรีภาพหนังสือพิมพต้องไม่เป็นอุปสรรคของการทำหน้าที่แสวงหาและเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารสู่ประชาชน และทุกฝ่ายยังไม่เห็นด้วยที่จะใช้เสรีภาพหนังสือพิมพ์ในการนำเสนอสิ่งที่ขัดต่อค่านิยม ประเพณี วัฒนธรรม ศีลธรรมอันดีของประชาชน รามทั้งความมั่นคงของชาติและความสงบเรียบรอยของประเทศ โดยเห็นว่าควรมีการควบคุมกันเองทางวิชาชีพ อย่างไรก็ดีกลุ่มนักการเมืองเห็นว่าหนังสือพิมพ์ควรมีองค์กรของรัฐคอยควบคุมหนังสือพิมพ์บ้าง และควร คำนึงถึงสิทธิส่วนบุคคลอย่างมาก สำหรับกลุ่มนักวิชาชีพนั้นไม่ต้องการให้รัฐแทรกแซงใด ๆ ต่อการปฏิบัติหน้าที่รายงานข้อมูลข่าวสาร นอกจากนี้จากการทดสอบสมมุติฐานที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 พบว่า นักวิชาชีพ นักการเมือง และประชาชน มีทัศนคติต่อเสรีภาพหนังสือพิมพ์แตกต่างกัน โดยกลุ่มนักวิชาชีพมีทัศนคติต่อเสรีภาพ หนังสือพิมพ์ในฐานะผู้ส่งสาร (speaker) คือมีความฺเห็นต่อการสื่อสารอย่างอิสระ ในเชิงบวกมากกว่ากลุ่มนักการเมืองและกลุ่มประชาชน ซึ่งเป็นเป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ส่วนกลุ่มประชาชนและกลุ่มนักการเมืองมีทัศนคติตอเสรีภาพหนังสือพิมพ์ ในฐานะผู้รับสาร (listener) คือมีความเห็นต่อการรับรู้สารในเชิงบวก มากกว่ากลุ่มนักวิชาชีพ