บทบาทของพระสงฆ์ในการพัฒนากับการมีส่วนร่วมของประชาชน ในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ 1. เพื่อศึกษาถึงการเป็นผู้นำความคิดเห็น ความน่าเชื่อถือ, พฤติกรรมการสื่อสารของพระสงฆ์, ปริมาณการรับสารของประชาชนจากพระสงฆ์ และการมีส่วนร่วมของประชาชนโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ 2. เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของความคิดเห็นของประชาชนต่อพระสงฆ์ 3. เพื่อทราบความสัมพันธ์ระหว่างการเป็นผู้นำความคิดเห็น ความน่าเชื่อถือ, พฤติกรรมการสื่อสารของพระสงฆ์, ปริมาณการรับสารของประชาชนจากพระสงฆ์ กับการมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ 4. เพื่อทราบว่าปัจจัยตัวใดมีผลกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์มากที่สุด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย ชาวบ้าน 165 คน ประชาชนที่มาเยี่ยมชมและมีส่วนร่วมในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ 400 คน เจ้าหน้าที่อาสาสมัครในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ 20 คน จำนวนทั้งสิ้น 585 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล กระทำโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย การทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ย ค่าความแปรปรวน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ค่าถดถอยพหุคูณ ซึ่งประมวลผลโดยคอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS+ ผลการวิจัยพบว่า 1. พระสงฆ์มีความเป็นผู้นำในระดับสูง มีความน่าเชื่อถือในระดับสูง มีพฤติกรรมการสื่อสารในระดับมาก ประชาชนมีปริมาณการรับสารจากพระสงฆ์ปานกลาง และประชาชนมีส่วนร่วมในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์น้อยที่สุด 2. ลักษณะทางประชากรที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อการเป็นผู้นำความคิดเห็น, ความน่าเชื่อถือ, พฤติกรรมการสื่อสารของพระสงฆ์, ปริมาณการรับสารของประชาชนจากพระสงฆ์ และการมีส่วนร่วมในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ไม่แตกต่างกัน 3. ความเป็นผู้นำความคิดเห็น ความน่าเชื่อถือ พฤติกรรมการสื่อสารของพระสงฆ์ ปริมาณการรับสารของประชาชนจากพระสงฆ์ มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ 4. ปริมาณการรับสารของประชาชนจากพระสงฆ์ มีผลสูงสุดต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ รองลงมาคือ ความน่าเชื่อถือของพระสงฆ์ พฤติกรรมการสื่อสารของพระสงฆ์และการเป็นผู้นำความคิดเห็นของพระสงฆ์ ตามลำดับ