การปฏิเสธความในภาษามือไทยของโรงเรียนเศรษฐเสถียร

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษารูปปฏิเสธในภาษามือไทย โดยมีสมมติฐานว่ารูปเหล่านี้มีการใช้แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสมมติฐานเบื้องต้นในขอบเขตการปฏิเสธในส่วนของผู้พูดและความสัมพันธ์ระหว่างผู้พูดกับผู้ฟัง ในการเก็บข้อมูล ผู้วิจัยได้สร้างสถานการณ์โดยใช้เงื่อนไขทางวัจนกรรมสำหรับวัจนกรรมปฏิเสธความเป็นตัวกำหนดองค์ประกอบต่างๆ ในสถานการณ์นั้นๆ และกำหนดให้ผู้บอกภาษาเป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์ที่ต้องใช้รูปปฏิเสธในภาษามือ ผลของการวิจัยพบว่ามีรูปท่ามือที่แสดงการปฏิเสธทั้งสิ้น 17 ท่ามือ แยกเป็นท่ามือที่มีความหมายปฏิเสธ 7 ท่ามือ และท่ามือที่เป็นคำศัพท์แสดงความหมายตรงกันข้าม 10 ท่ามือ ถ้าพิจารณาจากข้อสมมติฐานเบื้องต้นในขอบเขตการปฏิเสธ ท่ามือเหล่านี้มีการใช้ที่แตกต่างกัน บางรูปใช้เฉพาะการปฏิเสธภาคประธาน บางรูปใช้เฉพาะการปฏิเสธภาคแสดง ถ้าพิจารณาจากความสัมพันธ์ระหว่างผู้พูดและผู้ฟัง รูปท่ามือปฏิเสธแบ่งได้เป็น 3 ประเภทคือ ท่ามือที่ใช้ปฏิเสธกับผู้ฟังที่ไม่สนิทเท่านั้น ท่ามือที่ใช้ปฏิเสธกับผู้ฟังที่สนิทเท่านั้น และท่ามือที่ใช้ปฏิเสธกับผู้ฟังโดยไม่จำกัดความสัมพันธ์กับผู้พูด