ผลของวัสดุอัดแทรกต่อความแข็งผิวและการสึกของวัสดุผลิตซี่ฟันปลอม

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของวัสดุอัดแทรก 3 ชนิด ได้แก่ แคลเซียมคาร์บอเนต ดินขาว และควอตซ์ ในปริมาณร้อยละ 10 ถึง 50 โดยน้ำหนัก ต่อความแข็งผิว และความต้านทานการสึกของโพลีเมทิลเมทาคริเลตใสชนิดบ่มด้วยความร้อน เปรียบเทียบกับซี่ฟันปลอมอะคริลิกที่มีจำหน่ายตามท้องตลาด 4 ยี่ห้อ (Majordent, Cosmo HXL, Hard Pure และ Efucera-P(R) Simplerr) โดยมีชิ้นตัวอย่างกลุ่มละ 10 ชิ้น ทำการทดสอบความแข็งผิวแบบวิกเกอร์ 5 ครั้งต่อ 1 ชิ้นตัวอย่าง ด้วยแรง 500 กรัม เป็นเวลา 15 วินาที แล้วทดสอบความต้านทานการสึกด้วยเครื่องแปรงระบบดิจิตอล ความเร็ว 70 รอบต่อนาที จำนวน 80,000 รอบ และคำนวณหามวลการสึก นำข้อมูลมาทดสอบทางสถิติด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว แล้วทำการเปรียบเทียบเชิงซ้อนแบบ Dunnett's C สำหรับการทดสอบความแข็งผิว และแบบ Tamhane's T2 สำหรับการทดสอบความต้านการสึก ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 พบว่าวัสดุอัดแทรกทั้งสามชนิดสามารถเพิ่มความแข็งผิวของโพลีเมทิลเมทาคริเลตได้ และกลุ่ม ควอตซ์ร้อยละ 50 จะให้ผลดีที่สุด แต่น้อยกว่าซี่ฟันปลอมอะคริลิกยี่ห้อ Hard Pure และ Efucera-P(R)Simplerr วัสดุอัดแทรกควอตซ์ปริมาณร้อยละ 10 ถึง 50 และ แคลเซียมคาร์บอเนตปริมาณร้อยละ 20 สามารถเพิ่มความต้านทานการสึกของโพลีเมทิลเมทาคริเลตได้ และมากกว่าซี่ฟันปลอมอะคริลิกทุกยี่ห้อ โดยกลุ่มควอตซ์ร้อยละ 50 จะให้ผลดีที่สุด นอกจากนี้ปริมาณวัสดุอัดแทรกมีผลต่อความแข็งผิว และความต้านทานการสึก โดยเมื่อปริมาณวัสดุอัดแทรกเพิ่มขึ้นความแข็งผิวจะเพิ่มขึ้นตาม แต่ความต้านทานการสึกจะลดลงยกเว้นกลุ่มควอตซ์ ขนาดของวัสดุอัดแทรกไม่มีผลต่อความแข็งผิวของโพลีเมทิลเมทาคริเลต แต่มีผลต่อความต้านทานการสึก โดยถ้าขนาดของอนุภาคยิ่งเล็กลงความต้านทานการสึกจะยิ่งเพิ่มขึ้นความสัมพันธ์ระหว่างความแข็งผิว และ ความต้านทานการสึกจะแปรผกผันกันในกลุ่ม โพลีเมทิลเมทาคริเลตที่เติมวัสดุอัดแทรก ขณะที่ซี่ฟันปลอมอะคริลิกจะแปรผันตามกัน