ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับแนวทางเวชปฏิบัติคลินิก ในการตรวจคัดกรองไขมันในเลือดในคนไทย

Abstract

โรคหลอดเลือดหัวใจเป็นโรคที่พบว่ามีอัตราการตายที่เพิ่มขึ้นในประเทศที่กำลังพัฒนา สำหรับประเทศไทยซึ่งกำลังพัฒนาไปสู่ประเทศอุตสาหกรรม ส่งผลให้ประชากรมีการเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมการบริโภค และพบว่าการบริโภคไขมันของประชากรไทยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ดังนั้นการตรวจคัดกรองภาวะไขมันในเลือดจึงเป็นเรื่องที่ควรตระหนัก ปัจจุบันนี้ประเทศไทยยังไม่มีเกณฑ์มาตรฐานสำหรับการตรวจคัดกรองภาวะไขมันในเลือด การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางเวชปฏิบัติคลินิก ในการตรวจคัดกรองไขมันในเลือด ตัวอย่างที่ศึกษาได้แก่ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญในเรื่องไขมันในเลือดและผู้บริหาร จำนวน 21 ท่าน โดยวิธีเดลฟายเทคนิค ในโรงพยาบาลสังกัดเอกชน รัฐบาลและทบวงมหาวิทยาลัย เก็บข้อมูลในระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2540 ถึงเดือนเมษายน 2541 โดยใช้แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น จากการศึกษาพบว่า ความสำคัญของการตรวจคัดกรองภาวะไขมันในเลือด ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นสอดคล้องกันคือ ไขมันในเลือดสูงเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญของโรคหลอดเลือด และเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สามารถแก้ไขได้ การตรวจคัดกรองเป็นการป้องกันการเกิดโรคหัวใจในคนที่ยังไม่เคยเป็น และรักษาผู้ที่เป็นโรคหัวใจแล้วไม่ให้เกิดเป็นซ้ำอีก และเป็นการควบคุมไขมัน ซึ่งเป็นตัวแปรตัวหนึ่งที่กำหนดว่า ในอนาคตจะมีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคต่างๆ ได้อีกหรือไม่ ระยะเวลาที่ควรจะมาตรวจซ้ำเมื่อพบว่าไขมันในเลือดสูงใน High risk Group คือ 3 เดือน ส่วน Blood lipid ที่สำคัญที่ต้องตรวจคือ คอเลสเทอรอล ไตรกลีเซอไรด์ HDL และ LDL ระดับคอเลสเทอรอลที่ถือว่าปกติคือ 200 มก./ดล. วิธีตรวจไตรกลีเซอไรด์คือ งดอาหาร 12 ชั่วโมงก่อนตรวจ และในการตรวจไขมัน ไม่ต้องงดยาที่มีผลต่อไขมัน หลักในการประเมินผลการตรวจคัดกรองไขมันในเลือดคือ HDL สูง แสดงว่ามี risk ต่อการเกิดโรคหัวใจโคโรนารีต่ำ LDL สูง HDL ต่ำ แสดงว่ามี risk ต่อการเกิดโรคหัวใจโคโรนารีสูง, และ LDL ประเมินได้จากสูตร LDL = Chol - Triglyceride/5 - HDL ส่วนปัจจัยเสี่ยงสามารถประเมินได้จากระดับคอเลสเทอรอลดังนี้ ระดับต่ำกว่า 200 มก./ดล. แสดงว่ามีความเสี่ยงต่ำ ที่ระดับสูงกว่า 240 มก./ดล. หรือมี LDL-C มากกว่าหรือเท่ากับ 160 มก./ดล. แสดงว่ามีความเสี่ยงสูง