ความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วย ในโรงพยาบาล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาล และเปรียบเทียบความคิดเห็นระหว่างพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐและโรงพยาบาลเอกชน พยาบาลที่มีประสบการณ์ในการทำงานต่างกันและพยาบาลที่มีวุฒิการศึกษาต่างกัน ตัวอย่างประชากรคือพยาบาลที่ปฏิบัติงานในวิชาชีพโรงพยาบาลของรัฐและโรงพยาบาลเอกชน จำนวน 380 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่แปลจาก “เนิสซิ่ง แคร์ แพลนนิ่ง แอดติจูด เหรทติ้ง สเกล” (Nursing Care Planning Attitude Rating Scale) ของอี. รัธ เยอชุค (E. Ruth Yurchuck) ที่ใช้ในการวิจัยเรื่อง “อะ สแตดดี้ ออฟ สติวเด้นท์ คอมพีเทนซี่ แอน แอดติจูด ออฟ แพลนนิ่ง เนิสซิ่ง แคร์” (A Study of Student Competency and Attitude of Planning Nursing Care) เมื่อปี ค.ศ. 1971 ที่มลรัฐนิวเจอร์ซี่ ประเทศสหรัฐอเมริกา และนำไปหาความตรงเชิงเนื้อหา ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่ามัชฌิมเลขคณิต ความเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และการทดสอบค่าเอฟ (F-test) ผลการวิจัย ความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลเป็นไปในเชิงบวกทุกข้อ ยกเว้น 1. ข้อ 5 ในแบบสอบถาม (พยาบาลส่วนมากให้ความสำคัญต่อการวางแผนการพยาบาลมากเกินไป) พบว่าพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐ และโรงพยาบาลเอกชนมีความคิดเห็นอยู่ในช่วงไม่แน่ใจ 2. ข้อ 10 ในแบบสอบถาม (การเขียนแผนการพยาบาลเป็นกิจกรรมง่ายๆของนักศึกษาพยาบาล) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐมีความคิดเห็นอยู่ในช่วงไม่แน่ใจ 3. ข้อ 16 ในแบบสอบถาม (การเขียนแผนการพยาบาลเป็นการสื่อสารที่ยุ่งยากที่นักวิชาการมุ่งให้พยาบาลปฏิบัติ) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานทั้งในโรงพยาบาลของรัฐและโรงพยาบาลเอกชน มีความคิดเห็นอยู่ในช่วงไม่แน่ใจ ผลจากการทดสอบสมมติฐานการวิจัย มีดังนี้ 1. ความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลระหว่างพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐและโรงพยาบาลเอกชนไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัยข้อที่ 1 “พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐและโรงพยาบาลเอกชนจะมีความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลไม่แตกต่างกัน” เมื่อวิเคราะห์เป็นรายข้อของแบบสอบถาม พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 อยู่ 4 ข้อ คือ 1.1 ข้อ 4 (หน่วยงานควรจัดเวลาให้ข้าพเจ้าในการวางแผนการพยาบาล) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐแสดงความคิดเห็นไม่แน่ใจ ส่วนพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชนเห็นด้วย 1.2 ข้อ 17 (พยาบาลที่มีทักษะทางการพยาบาลสูงไม่จำเป็นต้องวางแผนการพยาบาล) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐแสดงความคิดเห็นไม่แน่ใจ ส่วนพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชนเห็นด้วย 1.3 ข้อ 26 (การวางแผนช่วยให้มีการร่วมมือในการพยาบาลผู้ป่วย) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐเห็นด้วย ส่วนพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชน เห็นด้วยอย่างยิ่ง 1.4 ข้อ 27 (ข้าพเจ้ามีความพอใจมากที่จะวางแผนการพยาบาลผู้ป่วยแต่ละคน) พบว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลของรัฐแสดงความคิดเห็นไม่แน่ใจ ส่วนพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเอกชนเห็นด้วย 2. ความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลระหว่างพยาบาลที่มีประสบการณ์การทำงาน 1-5, 6-10 และ 11 ปีขึ้นไป ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัยข้อที่ 2 “พยาบาลที่มีประสบการณ์ในการทำงานต่างกันจะมีความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลไม่แตกต่างกัน ประสบการณ์ที่ต่างกันคือ 1.ประสบการณ์ 1-5 ปี 2.ประสบการณ์ 6-10 ปี 3.ประสบการณ์ 11 ปีขึ้นไป” 3. ความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลระหว่างพยาบาลที่มีวุฒิการศึกษาประกาศนียบัตร อนุปริญญา และปริญญาตรี ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัยข้อที่ 3 “พยาบาลที่มีวุฒิการศึกษาต่างกันจะมีความคิดเห็นต่อการวางแผนการพยาบาลไม่แตกต่างกัน วุฒิการศึกษาที่ต่างกันคือ 1.วุฒิการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี ได้แก่ ประกาศนียบัตร และอนุปริญญา 2.วุฒิการศึกษาระดับปริญญาตรีทางการพยาบาล”