ความคิดเห็นของนักการศึกษาด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยา และผู้ปฏิบัติหน้าที่แนะแนวเกี่ยวกับสมรรถภาพ ด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยา ของครูแนะแนวในโรงเรียนมัธยมศึกษา

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักการศึกษาด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยา และผู้ปฏิบัติหน้าที่แนะแนวเกี่ยวกับสมรรถภาพด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยาของครูแนะแนวในโรงเรียนมัธยมศึกษา กลุ่มตัวอย่างประชากรประกอบด้วย นักการศึกษาด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยาจำนวน 76 คน และผู้ปฏิบัติหน้าที่แนะแนวจำนวน 100 คน รวมทั้งสิ้นจำนวน 176 คน ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2526 ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสำรวจความคิดเห็นแบบมาตรประมาณค่า 6 ระดับ เกี่ยวกับสมรรถภาพด้านการปรึกษาเชิงจิตวิทยาของครูแนะแนวที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยอาศัยแนวทางจากการศึกษาองค์ประกอบของสมรรถภาพที่ใช้วัดสมรรถภาพในการปฏิบัติงานของนักจิตวิทยาการปรึกษาของสมาคมการปรึกษาและการพัฒนาแห่งสหรัฐอเมริกา (AACD) เป็นหลัก แบบสำรวจประกอบด้วย 25 สมรรถภาพ 163 ข้อรายการซึ่งแบ่งเป็น 4 หมวด ดังนี้คือ 1) การปรึกษาเป็นรายบุคคล 2) การปรึกษาในโรงเรียน 3) การปรึกษาสำหรับครอบครัว 4) การปรึกษาเป็นกลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการคำนวณหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทดสอบระดับความมีนัยสำคัญโดยใช้การทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างประชากรทั้งสองเห็นว่า ครูแนะแนวในโรงเรียนมัธยมศึกษาของไทยจำเป็นที่จะต้องมีความสามารถในองค์ประกอบของสมรรถภาพในแต่ละด้าน โดยมีระดับความจำเป็นต่างๆตั้งแต่จำเป็นจนถึงจำเป็นมากที่สุด ซึ่งแสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างประชากรทั้งสองเห็นด้วยกับหลักเกณฑ์เกี่ยวกับองค์ประกอบของสมรรถภาพด้วยการปรึกษาเชิงจิตวิทยา ที่สมาคมการปรึกษาและพัฒนาแห่งสหรัฐอเมริกากำหนดไว้ทุกข้อรายการ 2) เมื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นระหว่างกลุ่มตัวอย่างประชากรพบว่า ทั้งสองกลุ่มมีความคิดเห็นสอดคล้องกันเป็นส่วนใหญ่