ความสัมพันธ์ระหว่างกริยาร่วมทางวาจา กับการเรียนรู้ทักษะเชิงซ้อนของขบวนการวิทยาศาสตร์ ระดับประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้เพื่อวิเคราะห์แบบของกริยาร่วมทางวาจา ระหว่างครูและนักเรียนที่จะส่งผลต่อการเรียนรู้ทักษะเชิงซ้อนของขบวนการวิทยาศาสตร์ โดยทดลองกับนักศึกษาวิทยาลัยครูธนบุรี ชั้นปีที่ 1 ระดับประกาศนียบัตรการศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวิเคราะห์กริยาร่วมทางวาจาระหว่างครูและนักเรียนของฟลานเดอร์ส เทปบันทึกเสียง และแบบสอบทักษะเชิงซ้อนของขบวนการวิทยาศาสตร์ วิธีวิจัยกระทำโดยทดสอบก่อนการเรียนด้วยแบบสอบทักษะเชิงซ้อนของขบวนการวิทยาศาสตร์ แล้วจึงสอนบทเรียนฝึกทักษะขบวนการวิทยาศาสตร์แก่กลุ่มตัวอย่าง 3 กลุ่ม ที่สอนโดยใช้อัตราส่วนระหว่างการใช้อิทธิพลทางอ้อมต่ออิทธิพลทางตรงต่างกัน บันทึกเทปไว้ทุกครั้งที่ทำการสอน แล้วทดสอบหลังการสอนด้วยแบบสอบฉบับเดิม นำคะแนนจากแบบสอบทั้งสองครั้งมาวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม และทดสอบค่าที (t-test) เพื่อเปรียบเทียบผลการเรียนทักษะเชิงซ้อนของขบวนการวิทยาศาสตร์ระหว่างกลุ่ม และระหว่างเพศตามลำดับ ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มที่ได้รับการสนอโดยใช้อัตราส่วนระหว่างการใช้อิทธิพลทางอ้อมต่ออิทธิพลทางตรงในระดับต่ำ และระดับปานกลาง ทำคะแนนได้สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้อัตราส่วนระหว่างอิทธิพลทางอ้อมต่ออิทธิพลทางตรงในระดับสูง กลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้อัตราส่วนระหว่างการใช้อิทธิพลทางอ้อมต่ออิทธิพลทางตรงในระดับต่ำและปานกลางมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะวิทยาศาสตร์ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ เพศชายและเพศหญิงของแต่ละกลุ่มทดลองมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะขบวนการวิทยาศาสตร์ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ