การเพิ่มประสิทธิภาพการขนส่งเที่ยวกลับ : รถกึ่งพ่วงหางเปลือย

Abstract

ต้นทุนค่าขนส่งคือปัจจัยที่สำคัญในการตัดสินใจให้รถบรรทุกวิ่งเที่ยวเปล่า หรือรับงานเที่ยวกลับ ในสภาวการณ์ที่งานขนส่งสินค้าเที่ยวไปมีปริมาณมาก การเลือกให้รถรับงานเที่ยวกลับ ทำให้รถต้องใช้เวลาในกิจกรรมขนส่งที่มากขึ้น และกลับมารับสินค้าเที่ยวไปที่โรงงานไม่ทัน ทำให้รถเสียโอกาสในการวิ่งงาน ในขณะที่ผู้ผลิตก็ต้องการรักษาความพึงพอใจของลูกค้า โดยจัดจ้างรถบรรทุกนอกบริษัท (Out source) เข้ามาวิ่งงานสินค้าเที่ยวไปแทนรถของผู้ผลิตเอง ซึ่งอาจส่งผลให้ต้นทุนค่าขนส่งสูงกว่าต้นทุนที่สามารถลดลงได้จากการรับงานเที่ยวกลับของรถผู้ผลิตเอง โดยบริษัทตัวอย่างที่ใช้เป็นกรณีศึกษาในงานวิจัยนี้เป็นบริษัทผลิตและจำหน่ายกระดาษ ใช้รถกึ่งพ่วงหางเปลืองในการขนส่งสินค้าให้ลูกค้าและรับไม้ท่อนกลับในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อสร้างตารางสนับสนุนการตัดสินใจ ระหว่างการเลือกให้รถวิ่งเที่ยวเปล่ากลับหรือรับไม้ท่อนกลับโรงงานหลังจากส่งกระดาษให้กับลูกค้า ภายใต้สภาวการณ์ที่ปริมาณงานขนส่งกระดาษไม่แน่นอน โดยใช้ทฤษฏีการตัดสินใจภายใต้สภาวการณ์เสี่ยงโดยใช้เกณฑ์ต้นทุนขนส่งรวมต่ำที่สุด และมีสมมติฐานว่าปริมาณงานขนส่งกระดาษในแต่ละไตรมาสมีความแตกต่างกัน ผลการวิจัยพบว่า เมื่อปริมาณงานขนส่งกระดาษมากการเลือกให้รถวิ่งเที่ยวเปล่ากลับโรงงานเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด และเมื่อปริมาณงานขนส่งกระดาษน้อยการเลือกให้รถวิ่งรับไม้ท่อนกลับเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด โดยมีค่าต้นทุนขนส่งที่คาดว่าจะประหยัดได้ในไตรมาสที่ 1 ระหว่าง 2.22 ถึง 165.5 บาท/ตัน ในไตรมาสที่ 2 ระหว่าง 2.96 ถึง 137.39 บาท/ตัน ในไตรมาสที่ 3 ระหว่าง 0.64 ถึง 124.84 บาท/ตัน ในไตรมาสที่ 4 ระหว่าง 4.75 ถึง 104.17 บาท/ตัน