ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราโทษกับการกระทำความผิด

Abstract

ในขณะที่นักนิติศาสตร์ได้ใช้ความเพียรพยายามที่จะกำหนดอัตราโทษให้มีความสัมพันธ์กับการกระทำความผิด เพื่อให้การลงโทษเกิดความเป็นธรรมที่สุดนั้น แต่ปรากฏว่าข้อเท็จจริงจากข้อมูลของการกระทำความผิดในประเทศต่าง ๆ ว่าอัตราโทษที่กำหนดไว้นั้นไม่มีความสัมพันธ์กับสัดส่วนการกระทำความผิดที่เกดขึ้นมากนัก วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ชี้ให้เห็นว่า อัตราโทษที่กำหนดไว้ในกฎหมายลายลักษณ์อักษรเพียงอย่างเดียวไม่อาจส่งผลให้สักส่วนของการกระทำความผิดเพิ่มขึ้นหรือลดลงอย่างเห็นได้ชัด การเปลี่ยนแปลงอัตราโทษในกฎหมายอาญาของประเทศไทยก็มีลักษณะเช่น เดียวกันกล่าวคือแม้จะมีการแก้ไขเพิ่มอัตราโทษในประมวลกฎหมายอาญามาหลายครั้งก็ตาม แต่มิได้ทำให้จำนวนครั้งการกระทำความผิดที่ปรากฏลดลงอย่างถาวร ดังนั้นจึงน่าจะมีปัจจัยอื่นที่มีความสัมพันธ์กับจำนวนครั้งของการกระทำความผิดยิ่งกว่าอัตราโทษ ซึ่งผลของการวิจัยได้พบว่าปัจจัยสำคัญที่มีความสัมพันธ์กับการกระทำความผิดเป็นอย่างมากนั้นคือ ประสิทธิภาพของกระบวนการยุติธรรม สภาพเศรษฐกิจ สังคม การปกครอง และการศึกษา อย่างไรก็ดี จากการสำรวจความเห็นของบุคคลหลายอาชีพโดยการใช้แบบสอบถาม ปรากฏว่าร้อยละ 46.2 ยังมีความเชื่อว่าการเพิ่มอัตราโทษให้สูงขึ้นจะทำให้จำนวนครั้งของการกระทำความผิดลดลงได้อย่างถาวร ทั้งนี้เพราะบุคคลส่วนใหญ่ขาดความรู้เกี่ยวกับหลักเกณฑ์และทฤษฎีในการกำหนดอัตราโทษ รวมทั้งไม่ทราบถึงสถิติการกระทำความผิดที่เกิดขึ้นอย่างถูกต้อง เมื่อตนเห็นว่าการกระทำความผิดยังมีจำนวน จำนวนสูงขึ้นตลอดมา จึงเพ่งเล็งถึงอัตราโทษซึ่งเป็นสิ่งควบคู่กับการกระทำความผิดโดยตรงเป็นอันดับแรก วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงเสนอความเห็นว่า การลดจำนวนครั้งของการกระทำความผิดนั้น ไม่ควรเพ่งเล็งที่การปรับอัตราโทษแต่เพียงอย่างเดียว แต่ควรปรับปรุงแก้ไขปัจจัยอื่นๆ ดังกล่าวมาแล้วที่มีผลโดยตรงต่อจำนวนครั้งของการกระทำความผิดและควรจะให้บุคคลทั่วไปรู้ถึงหลักเกณฑ์ และการเปลี่ยนแปลงอัตราโทษตามกฎหมายด้วย