การวิเคราะห์พฤติกรรมการสอนแบบการประชุมปรึกษาในคลินิก ของอาจารย์พยาบาล : การศึกษาเฉพาะกรณี ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนและการ ใช้การประชุมปรึกษาของอาจารย์พยาบาลในการสอนในคลินิก ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ อาจารย์พยาบาลที่ทำการสอนในคลินิก จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบสังเกตพฤติกรรมการสอนและแบบสัมภาษณ์การใช้ การประชุมปรึกษาของอาจารย์พยาบาล ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นโดยผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 10 ท่าน ความเที่ยงของแบบสังเกตเท่ากับ 0.92 ผลการวิจัยพบว่า 1. อาจารย์พยาบาลมีพฤติกรรมการสอนในการประชุมปรึกษาจำนวนมากที่สุดในเรื่องพฤติกรรมส่วนบุคคล ในการสร้างบรรยากาศที่ดี รองลงมาได้แก่ ด้านการกระตุ้นให้นักศึกษามีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น ด้านการเสนอความรู้ และแนวคิดต่าง ๆ และป้อนข้อมูลย้อนกลับ และด้านการเสริมแรงเพิ่มแรงจูงใจตามลำดับ 2. พฤติกรรมการสอนของอาจารย์ที่มีคุณวุฒิทางการศึกษาและประสบการณ์การสอนที่แตกต่างกันจะไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 3. อาจารย์พยาบาลใช้การประชุมปรึกษาโดยจัดกลุ่มนักศึกษากลุ่มย่อย 5-10 คน การประชุมปรึกษาก่อนปฏิบัติงาน มีวัตถุประสงค์เพื่อเตรียมนักศึกษาให้พร้อมที่จะปฏิบัติ จำแนกปัญหาของผู้ป่วยวางแผนการพยาบาล ตรวจสอบความรู้นักศึกษา และแจ้งจุดมุ่งหมายในการเรียน เวลาที่ใช้คือ 20-30 นาที สำหรับการประชุมปรึกษาหลังปฏิบัติงาน มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลงาน ที่ปฏิบัติอภิปรายปัญหาที่เกิดขึ้น แลกเปลี่ยนประสบการณทางคลินิก และทบทวนความรู้ทางด้านวิชาการ เวลาที่ใช้มากกว่า 45 นาที สถานที่มักจัดคือในห้องประชุมหรือห้องสอนแสดง และรูปแบบการประชุมปรึกษาส่วนใหญ่เป็นการใช้การอภิปราย