การประเมินภาระงานของการแบกกระเป๋านักเรียนของเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษา ตามแนวทางชีวกลศาสตร์

Abstract

ปัจจุบันปัญหาที่เกิดกับนักเรียนประถมศึกษาคือ การแบกกระเป๋านักเรียนหนักเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว การแบกกระเป๋านักเรียนถือเป็นภาระงานอย่างหนึ่ง การประเมินภาระงานของการแบกกระเป๋านักเรียนของเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาในงานวิจัยนี้ ใช้เกณฑ์ตามแนวทางชีวกลศาสตร์ในภาวะสถิต ผู้เข้าร่วมการวิจัยเป็นนักเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 341 คน เป็นนักเรียนชาย 178 คนและนักเรียนหญิง 163 คน อายุระหว่าง 6-12 ปี ที่ได้รับการยินยอมให้เข้าร่วมการวิจัยจากผู้ปกครองเท่านั้น จากการทดสอบกำลังสถิตกล้ามเนื้อพบว่ากำลังสถิตกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ เป็นท่าที่ให้ค่ากำลังสถิตสูงที่สุด รองลงมาคือกำลังสถิตกล้ามเนื้อมือ กำลังสถิตกล้ามเนื้อแขนและกำลังสถิตกล้ามเนื้อไหล่ตามลำดับ ผลการทดสอบค่าสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์พบว่า กำลังสถิตกล้ามเนื้อมีความสัมพันธ์กันในระดับน้อยกับน้ำหนักตัวหรือภาวะโภชนาการ อย่างมีนัยสำคัญในนักเรียนแต่ละอายุ ดังนั้นน้ำหนักตัวหรือดัชนีมวลกายตามอายุและเพศ ไม่สามารถเป็นตัวชี้วัดน้ำหนักกระเป๋านักเรียนที่เหมาะสมได้ในนักเรียนอายุเดียวกัน น้ำหนักกระเป๋านักเรียนมีค่าเฉลี่ยที่ 11.14% ของน้ำหนักตัว ซึ่งแรงกดอัดที่กระดูกสันหลังส่วนล่างคำนวณจากการสะพายกระเป๋านักเรียนมีค่าเฉลี่ยสูงสุดที่ 18% ของแรงกดอัดที่กระดูกสันหลังส่วนล่างคำนวณจาก 100% ของกำลังสถิตกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ และภาระงานของการแบกกระเป๋านักเรียนอยู่ประมาณ 1 ใน 3 ของแรงกดอัดที่กระดูกสันหลังส่วนล่างคำนวณจาก 15% ของกำลังสถิตกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ (กำหนดให้เป็นระดับความปลอดภัย) ดังนั้นภาระงานของการแบกกระเป๋านักเรียนนี้อาจเป็นภาระงานเบา โดยการพิจารณาจากแรงกดอัดที่กระดูกสันหลังส่วนล่าง