การพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัย โดยมุ่งศึกษาครอบคลุมเฉพาะประวัติความเป็นมาของการพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัย และการพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัยตามแนวทฤษฎีการพัฒนานักศึกษาของซิคเกอริงทั้ง 7 ด้านตามการประเมินตนเองของนักศึกษาและความคิดเห็นของอาจารย์พร้อมทั้งเสนอแนะแนวทางการพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัย โดยใช้วิธีการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์ แบบประเมินตนเองและแบบสอบถาม มีกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาภาคปกติชั้นปีสุดท้ายอบแบบประเมินตนเองจำนวน 269 คน และอาจารย์ที่สอนนักศึกษาชั้นปีสุดท้ายตอบแบบสอบถามจำนวน 148 คน ผลการวิจัยพบว่า สหวิทยาลัยมีการพัฒนานักศึกษาแตกต่างกันตามการเปลี่ยนแปลงของหลักสูตรกล่าวคือ ก่อนปี พ.ศ. 2527 มีเป้าหมายในการผลิตครู การพัฒนานักศึกษาจึงมุ่งเน้น ความเป็นคนดี ครูดี และเป็นผู้มีความรู้ดี จากปี พ.ศ. 2527 จนถึงปัจจุบัน สหวิทยาลัยมีบทบาทในการผลิตบุคลากรสาขาวิชาอื่นนอกเหนือจากผลิตครู การพัฒนานักศึกษาจึงมุ่งเน้นความสามารถในการประกอบอาชีพส่วนการพัฒนานักศึกษาตามแนวทฤษฎีการพัฒนานักศึกษาของซิคเกอริงทั้ง 7 ด้าน นักศึกษาประเมินตนเองว่ามีการพัฒนาในระดับมากในด้านสมรรถภาพ ความมีเอกลักษณ์ ความมีอิสระในการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคล การพัฒนาบูรณาการ มีการพัฒนาในระดับปานกลางในด้านอารมณ์ ความเป็นตัวของตัวเองการกำหนดเป้าหมายในชีวิตอย่างชัดเจน อาจารย์มีความคิดเห็นว่านักศึกษาของสหวิทยาลัยมีการพัฒนาในระดับปานกลางทั้ง 7 ด้าน การพัฒนานักศึกษาของสหวิทยาลัยจะประสบผลสำเร็จอย่างมีประสิทธิภาพได้นั้นมีองค์ประกอบที่สำคัญ 3 ส่วนคือ ผู้บริหาร อาจารย์ และนักศึกษา โดยผู้บริหารควรเห็นความสำคัญของการพัฒนานักศึกษา และให้การสนับสนุนกิจการนักศึกษา อาจารย์ควรเป็นผู้ที่มีความรอบรู้และถือเป็นหน้าที่ในการพัฒนานักศึกษา ตัวนักศึกษาเองควรเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ เพื่อพัฒนาตนเองให้เป็นบัณฑิตที่สมบูรณ์