การวิเคราะห์ความอ่อนไหวในต้นทุนการเป็นเจ้าของสำหรับรถโดยสารไฟฟ้าระยะสั้นที่มีชนิดของแหล่งเก็บพลังงานที่แตกต่างกัน

Abstract

รถโดยสารไฟฟ้าระยะสั้นเป็นแนวโน้มการพัฒนาที่สำคัญในปัจจุบัน แต่ยังคงมีข้อจำกัดอยู่หลายประการ เช่น ความจุแบตเตอรี่ที่มีอยู่อย่างจำกัดและมีระยะเวลาการชาร์จนาน เป็นต้น การเปลี่ยนชนิดของแบตเตอรี่ในรถโดยสารไฟฟ้าให้มีความจุพลังงานไฟฟ้ามากขึ้นและการใช้การชาร์จที่รวดเร็วเป็นทางเลือกที่สามารถแก้ไขข้อจำกัดเหล่านี้ได้ แต่อย่างไรก็ตามทางเลือกเหล่านั้น ย่อมส่งผลต่อต้นทุนของรถโดยสารที่แตกต่างกันด้วย วิทยานิพนธ์ฉบับนี้นำเสนอการคำนวณและเปรียบเทียบต้นทุนการเป็นเจ้าของในรถโดยสารที่มีชนิดของแหล่งเก็บพลังงานที่แตกต่างกัน และศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงค่าพารามิเตอร์แต่ละปัจจัยที่ส่งผลต่อต้นทุนการเป็นเจ้าของด้วยการวิเคราะห์ความอ่อนไหว โดยรถโดยสารไฟฟ้าระยะสั้นที่ถูกนำมาพิจารณาในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ได้แก่ รถโดยสารไฟฟ้าไฮบริด (รถโดยสารที่ให้บริการอยู่ในปัจจุบัน) รถโดยสารไฟฟ้าที่ใช้แบตเตอรี่ลิเทียมไอออน และรถโดยสารไฟฟ้าที่ใช้ซุปเปอร์คาปาซิเตอร์ นอกจากนี้ยังทำการเปรียบเทียบกับรถโดยสารสันดาปภายในที่ถูกใช้งานอย่างแพร่หลายท้องตลาดอีกด้วย จากผลการศึกษาพบว่ารถโดยสารไฟฟ้าที่ใช้แบตเตอรี่ลิเทียมไอออนมีต้นทุนการเป็นเจ้าของต่ำที่สุดภายใต้การให้บริการในปัจจุบัน ซึ่งต่ำกว่ารถโดยสารสันดาปภายในและไฮบริดอยู่ 17% และ 6% ตามลำดับ โดยปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อต้นทุนการเป็นเจ้าของมากที่สุด 2 อันดับแรกคือ ระยะทางการวิ่งของรถโดยสารและระยะเวลาการให้บริการรถโดยสาร ที่ควรนำมาใช้เป็นข้อกำหนดในเชิงคุณภาพของการให้บริการรถโดยสาร นอกจากนี้ในเฉพาะกรณีรถโดยสารที่ใช้ซุปเปอร์คาปาซิเตอร์ การเพิ่มจำนวนสถานีชาร์จระหว่างเส้นทางการเดินรถ สามารถลดขนาดแบตเตอรี่ให้เล็กลงได้ นำไปสู่การลดต้นทุนการเป็นเจ้าของได้มากถึง 23% ด้วยเหตุนี้เองรถโดยสารที่ใช้แบตเตอรี่ลิเทียมไอออนและรถโดยสารไฟฟ้าที่ใช้ซุปเปอร์คาปาซิเตอร์ที่ใช้เทคโนโลยีการชาร์จที่รวดเร็วจึงเป็นทางเลือกที่น่าสนใจในการนำมาให้บริการที่มีประสิทธิภาพต่อไป