นวัตกรรมตัวแบบการรับรองคุณค่าอาหารไทย

Abstract

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณค่าอาหารไทยเพื่อพัฒนารูปแบบในกำหนดคุณค่าอาหารไทย และ เป็นแนวทางในการสร้างคุณค่าอาหารไทย ให้สามารถเผยแพร่ได้ งานวิจัยครั้งนี้เป็นทั้งการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative research) โดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งประชากรกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริโภคอาหารไทยทั้งชาวไทย ชาวต่างชาติ จำนวน 383 คน และการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) ด้วยการสำรวจความคิดเห็นจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านอาหารไทยจำนวน 4 กลุ่ม (กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านสายวิชาการอาหาร กลุ่มผู้ประกอบอาหาร กลุ่มเจ้าของร้านอาหาร และกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านให้ความเห็นและวิจารณ์อาหาร) เพื่อนำมาเป็นข้อมูลสำหรับการสร้างนวัตกรรมตัวแบบการรับรองคุณค่าอาหารไทย ผลการวิจัยพบว่าตัวแบบทฤษฏีปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณค่าอาหารไทยและเจตนาเชิงพฤติกรรมของผู้บริโภค สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยสถิติที่แสดงค่าความสอดคล้องได้แก่ ค่าไคกำลังสองสัมพัทธ์(CMIN/DF) มีค่า 1.717 ค่าพี (P-Value) มีค่า 0.387 ดัชนีความสอดคล้องดี (GFI) มีค่า 0.992 ดัชนีความสอดคล้องเชิงเปรียบเทียบ (CFI) มีค่า 0.995 และความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่า (RMSEA) มีค่า 0.043 ตัวแบบทฤษฏีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ต่อคุณค่าอาหารไทย มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ด้วยสถิติที่แสดงค่าความสอดคล้องได้แก่ ค่าไคกำลังสองสัมพัทธ์(CMIN/DF) มีค่า 1.53 ค่าพี (P-Value) มีค่า 0.073 ดัชนีความสอดคล้องดี (GFI) มีค่า 0.990 ดัชนีความสอดคล้องเชิงเปรียบเทียบ (CFI) มีค่า 1.000 และความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่า (RMSEA) มีค่า 0.037 ตัวแบบการรับรองคุณค่าอาหารไทย สามารถแบ่งออกได้เป็น 4 ส่วน ได้แก่ (1) การรับรอง (2) การจัดองค์ความรู้ (3) การให้การศึกษา (4) การตลาด ซึ่งนวัตกรรมตัวแบบที่ได้จากการวิจัย สามารถนำไปพัฒนาต่อยอดให้เกิด ศูนย์คุณค่าอาหารไทย ที่ได้รับการยอมรับในระดับนโยบาย และถือได้ว่ามีคุณค่าทางวิชาการในด้านการสร้างการบูรณาการในการทำตัวแบบให้เกิดการรับรู้ รับรอง และสร้างคุณค่าให้อาหารไทย อันจะส่งผลต่อ ประโยชน์ทางวัฒนธรรม และประโยชน์ทางเศรษฐกิจต่อไป