ระบบการจัดการของเสียสำหรับอุตสาหกรรมประเภทยานยนต์และชิ้นส่วนยานยนต์ภายในพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อมูลด้านประเภท ปริมาณ และ วิธีการจัดการของเสียที่ใช้อยู่ในปัจจุบันของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนยานยนต์ในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร เพื่อหาแนวทางอื่นสำหรับของเสียที่จัดการด้วยวิธีการฝังกลบ จากข้อมูลเกี่ยวกับของเสีย 84 โรงงาน จาก 120 โรงงานในกลุ่มอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนยานยนต์ในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนครในปีพ.ศ. 2555 โดยข้อมูลของเสียได้จากการสำรวจพื้นที่โรงงานตัวอย่าง 5 แห่ง ร่วมกับการใช้แบบสอบถาม ร่วมกับข้อมูลจากบริษัท อมตะ ฟาซิลิตี้ เซอร์วิส จำกัด และข้มูลจากฐานข้อมูลปริมาณกากอุตสาหกรรม ระหว่างปีพ.ศ. 2551-2555 ของกรมโรงงานอุตสาหกรรม พบว่ามีของเสียปริมาณ 270,305.34 ตัน โดยแบ่งเป็นของเสียที่จัดการด้วยวิธี 3Rs ร้อยละ 93.62 จัดการด้วยวิธีการฝังกลบ ร้อยละ 5.58 และจัดการด้วยวิธีบำบัดและการเผาทำลาย ร้อยละ 0.80 โดยงานวิจัยนี้วิเคราะห์หาแนวทางการจัดการด้วยวิธีอื่นที่สามารถลดปริมาณของเสียแต่ละประเภทที่กำจัดด้วยวิธีการฝังกลบ โดยใช้ข้อมูลที่มีอยู่จากฐานข้อมูลปริมาณกากอุตสาหกรรมและใช้การวิเคราะห์ความคุ้มค่าทางการลงทุนร่วมกับการวิเคราะห์ทางเลือกแบบหลายหลักเกณฑ์เข้ามาช่วยในการตัดสินใจในการเลือกวิธีการจัดการที่มีศักยภาพและความเป็นไปได้ที่จะนำมาใช้ในการจัดการแทนวิธีการฝังกลบ ผลจากการวิเคราะห์พบว่า ของเสียประเภทแม่พิมพ์ชนิดแบบหล่อทราย มีปริมาณ 7,500 ตัน สามารถนำมาใช้เป็นวัสดุทดแทนทรายธรรมชาติในการทำคอนกรีต ซึ่งจะสามารถลดปริมาณการนำไปกำจัดด้วยการฝังกลบได้ถึงร้อยละ 50 ของปริมาณของเสียที่จัดการด้วยวิธีฝังกลบ