ต้นทุนและประสิทธิผลของการรักษาพยาบาลผู้ป่วยโรคเรื้อนด้วยยาผสม(MDT) : ศึกษาเฉพาะกรณีสถานบำบัดโรคผิวหนังวัดมกุฎกษัตริยาราม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบและขนาดของต้นทุน ต้นทุนต่อหน่วยและประสิทธิผลของการรักษาพยาบาลผู้ป่วยโรคเรื้อนด้วยยาผสม ตั้งแต่เริ่มต้นรักษาจนสามารถหยุดยาผสม ทั้งในผู้ป่วยประเภทเชื้อน้อยและประเภทเชื้อมาก โดยศึกษาเฉพาะกรณีสถานบำบัดโรคผิวหนังวัดมกุฎกษัตริยารามเป็นการศึกษาย้อยหลังจากการสำรวจเวชระเบียนของผู้ป่วย และข้อมูลทุติยภูมิร่วมกับข้อมูลปฐมภูมิในบางส่วนการวิเคราะห์ต้นทุนจะเป็นการวิเคราะห์ต้นทุนต่อหน่วยแยกตามประเภทของโรคเรื้อน ชนิดของโรคเรื้อนและตามระยะเวลาที่สามรถหยุดยา การวิเคราะห์ประสิทธิผล แยกเป็นการวิเคราะห์ประสิทธิผลของยาผสมและประสิทธิผลการรักษาพยาบาล ผลการศึกษาพบว่า ต้นทุนแรงงานเป็นองค์ประกบที่สำคัญของการรักษาในประเภทเชื้อน้อย และต้นทุนค่ายาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของประเภทเชื้อมาก สัดส่วนของต้นทุนต่อหน่วยของการรักษาประเภทเชื้อน้อยต่อต้นทุนต่อหน่วยของการรักษาประเภทเชื้อมาก เป็น 1 : 7.8 การรักษาชนิดอินดิเทอมิเนทมีต้นทุนต่อหน่วยต่ำสุด ชนิดเลโปรมาตัสมีต้นทุนต่อหน่วยสูงสุด ในกลุ่มผู้ป่วยที่มีความพิการอาการโรคเห่อ และบาดแผลจะมีต้นทุนที่สูงกว่ากลุ่มที่ไม่มีอาการ ประสิทธิผลของยาผสมในการรักษาผู้ป่วยประเภทเชื้อน้อยมีค่าสูงกว่าประสิทธิผลในการรักษาผู้ป่วยประเภทเชื้อมาก และเมื่อพิจารณาถึงประสิทธิผลการรักษาพยาบาลพบว่า ประสิทธิผลการรักษาพยาบาลทั้งในประเภทเชื้อน้อยและประเภทเชื้อมากมีค่าต่ำกว่าประสิทธิผลเฉพาะของยา ทั้งนี้เนื่องจากผู้ป่วยมีอัตราการขาดยาค่อนข้างสูง