การเตรียมนาโนคอมพอสิตพอลิโพรพิลีน/แป้งมันสำปะหลัง/มอนต์มอริลโลไนต์

Abstract

จุดประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อเตรียมวัสดุนาโนคอมพอสิตที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพของ พอลิโพรพิลีน/แป้งมันสำปะหลัง/มอนต์มอริลโลไนต์ โดยเริ่มจากการดัดแปรมอนต์มอริลโลไนต์ด้วยซอร์บิทอลในเครื่องปั่นผสมความเร็วสูง 3000 รอบ/นาที เป็นเวลา 2 นาที แล้วนำแป้ง มันสำปะหลังไปผสมกับมอนต์มอริลโลไนต์ดัดแปรที่ปริมาณต่างๆ กัน (1, 3 และ 5 ส่วน) ร่วมกับซอร์บิทอลและฟอร์มาไมด์ด้วยเครื่องบดผสมแบบ 2 ลูกกลิ้ง เพื่อเตรียมนาโนคอมพอสิตของเทอร์-โมพลาสติกสตาร์ช/มอนต์มอริลโลไนต์ดัดแปร พบว่า นาโนคอมพอสิตที่ใส่มอนต์มอริลโลไนต์ ดัดแปร 5 ส่วน มีความต้านแรงดึงสูงที่สุด และจากเอ็กซเรย์ดิฟแฟรกโทแกรมและทรานส์มิสชันอิเล็กตรอนไมโครกราฟ แสดงให้เห็นว่านาโนคอมพอสิตที่เตรียมได้มีโครงสร้างแบบ exfoliate ต่อจากนั้นจึงนำพอลิโพรพิลีน/อีบีเอสแว๊กซ์ที่มีอัตราส่วนโดยน้ำหนัก เท่ากับ 90/10 มาผสมกับเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช/มอนต์มอริลโลไนต์ดัดแปรนาโนคอมพอสิตที่ปริมาณต่างๆ กัน (10, 20 และ 30 ส่วน ต่อพอลิโพรพิลีน/อีบีเอสแว๊กซ์ 100 ส่วน) ในเครื่องอัดรีดแบบเกลียวคู่ตามด้วยการ อัดแบบ โดยนาโนคอมพอสิตของพอลิโพรพิลีน/เทอร์โมพลาสติกสตาร์ช/มอนต์มอริลโลไนต์ ดัดแปรที่เตรียมได้ถูกนำไปตรวจสอบสมบัติด้านความต้านแรงดึง สัณฐานวิทยา สมบัติทางความร้อน การดูดซึมน้ำ และความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ จากผลการทดลอง พบว่า สมบัติด้านความต้านแรงดึงของนาโนคอมพอสิตลดลงตามปริมาณเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช/มอนต์มอริลโลไนต์ดัดแปรที่เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ การผสม เทอร์โมพลาสติกสตาร์ช และมอนต์มอริลโลไนต์ดัดแปรกับพอลิโพรพิลีนมีผลต่อเสถียรภาพทางความร้อน จุดหลอมเหลว และอุณหภูมิการเกิดผลึกของนาโนคอมพอสิตเพียงเล็กน้อยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การดูดซึมน้ำและการย่อยสลายทางชีวภาพของนาโนคอมพอสิตเพิ่มขึ้นตามปริมาณของเทอร์โมพลาสติกสตาร์ชที่ใส่เข้าไป