อัตราการให้ผลบวกของ Patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือและปัจจัยทางคลินิกที่มีผลต่อการทดสอบ

Abstract

เพื่อศึกษาความสำคัญของการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือ โดยศึกษาอัตราการให้ผลบวกต่อการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือ พร้อมทั้งศึกษาปัจจัยทางคลินิกที่มีผลต่อผลการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยดังกล่าว ทำการศึกษาเป็นแบบ descriptive study ในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือ 150 รายที่มารับการรักษาที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ โดยการซักประวัติตรวจร่างกาย และทำการทดสอบ patch test แบบมาตรฐาน โดยใช้สาร allergen 24 ตัว ผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือที่เข้ารับการทดสอบมีอายุระหว่าง 5-68 ปี เป็นชาย 51 ราย หญิง 99 ราย ผลการวิจัยพบว่า อัตราการให้ผลบวกต่อการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณ มือเท่ากับ 48.7 % และอัตราการให้ผลการทดสอบ relevance ในการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่น อักเสบบริเวณมือเท่ากับ 40.7 % สาร allergen ที่ให้ผลการทดสอบสูงสุดเรียงตามลำดับคือ nickel sulphate 19.3 % fragrance mix 12.7 % potassium dichromate 11.8 % cobalt chloride 8.7 % ปัจจัยทางคลินิกที่มีความสัมพันธ์ต่อการให้ผลบวกต่อการทดสอบ ในการทดสอบ patch test แบบ มาตรฐานในผู้ป่วยผื่นอักเสบบริเวณมือ ได้แก่ อาชีพก่อสร้าง ประวัติการเกิดผื่นภายหลังสัมผัสวัสดุที่มีสาร nickel เป็นส่วนประกอบ ตรวจพบผื่นบริเวณมือมากกว่า 1 ตำแหน่ง ตรวจพบตุ่มนํ้าชนิดตื้น โดยพบว่าหากพบปัจจัยเหล่านี้ โอกาสการให้ผลบวกจะสูงขึ้น ส่วนปัจจัยที่หากพบจะทำให้โอกาสการให้ผลบวกตํ่าลง ได้แก่ ประวัติการทำงานบ้านประวัติภูมิแพ้ของญาติ การศึกษาในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอัตราการให้ผลบวกต่อการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานในผู้ป่วยผื่น อักเสบบริเวณมือค่อนช้างสูง และการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานมีความสำคัญในการแยกชนิดและหาสารที่เป็นสาเหตุของโรคผื่นอักเสบบริเวณมือ และหากพบว่าผู้ป่วยมีปัจจัยทางคลินิกที่บ่งชี้ว่าการทดสอบ patch test แบบ มาตรฐานจะให้ผลบวก อันได้แก่ อาชีพก่อสร้าง ประวัติการเกิดผื่นภายหลังสัมผัสวัสดุที่มีสาร nickel เป็นส่วนประกอบพบผื่นบริเวณมือมากกว่า 2 ตำแหน่ง พบมีตุ่มนํ้าชนิดตื้น ควรพิจารณาส่งผู้ป่วยรายนั้นมาทำการทดสอบ patch test แบบมาตรฐานมากขึ้น