Abstract:
การศึกษาเรื่องกระบวนการสื่อสารในการเก็บข้อมูลของ "สวนดุสิตโพล" มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาถึงกระบวนการสื่อสารของผู้สัมภาษณ์ที่มีต่อผู้ถูกสัมภาษณ์ในการเก็บข้อมูลของ "สวนดุสิตโพล" และ 2) เพื่อศึกษาวิธีการสื่อสารของผู้สัมภาษณ์ที่มีผลต่อการได้รับความร่วมมือหรือไม่ได้รับความร่วมมือจากผู้ถูกสัมภาษณ์ ในการเก็บข้อมูลของ "สวนดุสิตโพล" งานวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพในการเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์ แบบสอบถาม และการสังเกต ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการสื่อสารของเจ้าหน้าที่ "สวนดุสิตโพล" จะเริ่มด้วยการวิเคราะห์ผู้รับสารที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง เพื่อที่จะกำหนดวิธีการในการเข้าถึงกลุ่มตัวอย่างแต่ละประเภท โดยส่วนใหญ่เจ้าหน้าที่จะเริ่มต้นด้วยขั้นตอนการทักทาย และตามด้วยการแนะนำตัวว่า "มาจากสวนดุสิตโพล" เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ และความไว้วางใจในตัวผู้สัมภาษณ์ จากนั้นจะสร้างความสัมพันธ์โดยการเกริ่นนำถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อโพลเพื่อหยั่งความสนใจของกลุ่มตัวอย่าง และรอให้กลุ่มตัวอย่างตอบรับหรือปฏิเสธแบบสอบถาม แล้วปิดการสนทนาด้วยการกล่าวขอบคุณที่ให้ความร่วมมือในการตอบแบบสอบถาม ปัจจัยหลักที่จะเป็นตัวกำหนดการได้รับการตอบรับจากผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า ลักษณะดึงดูดใจของคู่สื่อสารในรูปร่างหน้าตาและบุคลิกภาพ เป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้เจ้าหน้าที่สามารถเข้าถึงและได้รับการตอบรับจากกลุ่มตัวอย่างได้ดี ทั้งนี้เมื่อเจ้าหน้าที่แต่งกายสุภาพเรียบร้อยจะได้รับการตอบรับที่รวดเร็วกว่าเจ้าหน้าที่ที่แต่งกายไม่สุภาพ โดยเจ้าหน้าที่ที่แต่งกายไม่สุภาพ จะต้องเพิ่มประโยคการสนทนามากขึ้นเพื่อที่จะทำให้ได้รับการตอบรับหรือได้รับความร่วมมือในการตอบแบบสอบถาม ปัจจัยรอง คือ เกิดจากประสบการณ์และทักษะในการสื่อสารของเจ้าหน้าที่ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้เกิดการตอบรับที่ดีขึ้น คือ มีความเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือในการตอบแบบสอบถามมากกว่าการที่จะให้ความมือเพราะต้องการปัดความรำคาญ หรือตอบแบบขอไปที นอกจากบุคลิกภาพของผู้สัมภาษณ์และประสบการณ์ในการเก็บข้อมูล รวมถึงทักษะในการสื่อสารของผู้สัมภาษณ์จะมีผลต่อการได้รับความร่วมมือหรือไม่ได้รับความร่วมมือจากกลุ่มตัวอย่างแล้ว แหล่งที่มาของผู้สัมภาษณ์ คือ "สวนดุสิตโพล" ในทัศนคติของผู้ถูกสัมภาษณ์เองก็ยังส่งผลต่อการได้รับความร่วมมือหรือไม่ได้รับความร่วมมือจากผู้ถูกสัมภาษณ์ด้วยเช่นกัน
