ความหวัง ในกวีนิพนธ์ของ ที.เอส. เอเลียต

Abstract

ที.เอส. เอเลียต ได้ประพันธ์บทกวีส่วนใหญ่ในช่วงเวลาที่โลกประสบวิกฤตการณ์อันก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างสำคัญด้านเศรษฐกิจ สังคมและการเมือง นั่นคือสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2 ด้วยเหตุนี้ ผลงานเหล่านี้จึงถูกครอบงำด้วยบรรยากาศแห่งความหวาดกลัว เนื่องจากโลกถูกคุกคามด้วยการล่มสลายของอารยธรรม ทำให้เกิดความท้อแท้สิ้นหวังและความหดหู่เศร้าหมอง สิ่งนี้ตรงกับความรู้สึกของคนทั่วไป ผลงานของเอเลียตจึงสามารถดึงดูดความสนใจของผู้อ่านได้มาก อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนขอแย้งว่ากวีนิพนธ์ของเอเลียตมิได้เสนอโลกที่ท้อแท้สิ้นหวังเสียทีเดียว แม้ผลงานเหล่านี้จะมิได้ให้ความเชื่อมั่นว่าสามารถขจัดความหดหู่เศร้าหมองได้หมดสิ้น แต่ก็แสดงให้เห็นว่ามีทางไปถึงจุดดังกล่าวได้ แนวคิดนี้เห็นได้ตั้งแต่ในผลงานสำคัญชิ้นแรก คือ The Waste Land และเห็นได้ชัดเจนมากในบทกวีขนาดยาวชิ้นสุดท้ายคือ The Four Quartets