Abstract:
ขบวนการโรแมนติกเป็นความเคลื่อนไหวทางวงการศิลปะที่เกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 จนถึงศตวรรษที่ 19 แนวคิดสำคัญของความเคลื่อนไหวนี้คือ การให้ความสำคัญแก่จินตนาการ อารมณ์ ความรู้สึกของตนมากกว่าเหตุผล และการหลุดออกจากรูปแบบที่เคร่งครัด อย่างไรก็ตาม แม้เป็นงานศิลปะในแขนงเดียวกัน ได้ชื่อว่าอยู่ในขบวนการเดียวกันและอยู่ในทวีปเดียวกัน อย่างเช่นวรรณกรรมโรแมนติกของอังกฤษและอิตาเลียน ก็ยังมีความแตกต่างกัน เวิดส์เวิธ กวีชาวอังกฤษได้แถลงลักษณะภาษาแบบโรแมนติกของตนไว้ว่าจะต้อง “low and rustic” หรือต้องเข้าถึงประชาชนให้ได้มากที่สุด แต่เมื่อพิจารณากวีนิพนธ์ชิ้นเอกของอิตาลีในยุคเดียวกันจะเห็นได้ว่ากวีนิพนธ์บทดังกล่าวมิได้ใช้ภาษาเช่นนั้นโดยตลอด แต่ใช้ศัพท์โบราณอีกด้วย ทั้งนี้เพราะกวีอังกฤษประสงค์จะต่อต้านกระแสเดิมในขณะที่กวีอิตาเลียนต้องการให้คนในสังคมของตนเข้าใจงานของตนได้ดีที่สุดและเกิดสำนึกร่วมในความเป็นชาติอันเป็นความเคลื่อนไหวทางสังคมอิตาลีในขณะนั้น
