Abstract:
ศึกษาคุณภาพของระบบรายงานสาเหตุการตายของโรงพยาบาล สมเด็จพระปิ่นเกล้า ปี พ.ศ. 2550 ใช้รูปแบบการศึกษาเชิงพรรณนา ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง โดยใช้แบบบันทึก ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจำนวน 561 ราย จากมรณบัตร หนังสือรับรองการตาย ข้อมูลการตายจากสำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ นำมาเปรียบเทียบกับแฟ้มเวชระเบียนของผู้ป่วยที่เสียชีวิตระหว่างวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2550 ถึงวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2550 ทำการวิเคราะห์ข้อมูล หาร้อยละ ฐานนิยม และ หาความสอดคล้องโดยสถิติ Kappa ผลการศึกษาพบว่า มีผู้ป่วยเสียชีวิตจำนวน 561 ราย เป็นเพศชาย 51.16% เพศหญิง 48.84% อายุเฉลี่ย 65.98 ปี (SD=19.90) คุณภาพของระบบรายงานสาเหตุการตาย ด้านความครบถ้วนของจำนวนผู้ป่วยที่เสียชีวิต พบว่า ข้อมูลการตายที่ได้จากสำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ พบข้อมูลมากที่สุด (99.82%) รองลงมาได้แก่ แฟ้มเวชระเบียน (97.5%) หนังสือรับรองการตาย (95.72%) และมรณบัตร (95.19%) ด้านความถูกต้องของการบันทึกสาเหตุการตาย พบว่า สาเหตุการตายที่เลือกจากหนังสือรับรองการตายมาบันทึกในมรณบัตรเลือกได้ถูกต้อง 89.13% และสาเหตุการตายในมรณบัตรถูกต้องตรงกับแฟ้มเวชระเบียน 57.04% และพบการใช้คำแสดงรูปแบบการตายบันทึกสาเหตุการตายในมรณบัตร 13.76%
สาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตายถูกต้องตรงกับแฟ้มเวชระเบียน 50.75% และลักษณะที่ทำให้บันทึกสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตายไม่ถูกต้องคือ บรรทัดล่างสุดไม่ใช่สาเหตุการตาย ด้านความสอดคล้องกันของสาเหตุการตายเมื่อเปรียบเทียบกับแฟ้มเวชระเบียน ตามรหัส ICD-10 3 digits พบว่าในภาพรวม มรณบัตรมีความสอดคล้อง 57.22% โดยมีความสอดคล้องกันในระดับ “ปานกลาง” (Kappa = 0.512, p < 0.001) หนังสือรับรองการตาย มีความสอดคล้อง 50.27% โดยมีความสอดคล้องกันในระดับ “พอใช้” (Kappa = 0.361, p < 0.001) ทั้งมรณบัตร หนังสือรับรองการตาย และแฟ้มเวชระเบียน มีความสอดคล้องกัน 35.12% โดยสาเหตุการตายที่ระบุได้สอดคล้องกันมากที่สุด ได้แก่ มะเร็งระบบสืบพันธุ์สตรี มะเร็งหลอดอาหาร ลูคีเมีย และมะเร็งเต้านม สิ่งที่ควรปรับปรุงคือ หน่วยงานและผู้ที่เกี่ยวข้องกับระบบรายงานสาเหตุการตาย ควรมีการประชุมเพื่อหาแนวทางในการพัฒนาคุณภาพของข้อมูลสาเหตุการตาย พร้อมกับอบรมความรู้เรื่องการเขียนสาเหตุการตาย รหัส ICD-10 การรายงานสาเหตุการตายและเวชระเบียน ให้กับแพทย์และผู้ที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ได้ข้อมูลสาเหตุการตายที่ถูกต้องและมีประสิทธิภาพต่อไป