Abstract:
บทความฉบับนี้วิเคราะห์บทละครรางวัลพูลลิตเซอร์ ปี ค.ศ. 1999 ของ มาร์กาเร็ต เอ็ดสัน เรื่อง Wit โดยมุ่งศึกษาความคิดหลักที่ว่าด้วยความรู้และความรักด้วยการสร้างโครงเรื่อง การเสนอภาพ ตัวละคร และการใช้สหบท เอ็ดสันเสนอความคิดที่เรียบง่ายและสำคัญ แต่มักถูกละเลยไปที่ว่า ความรู้จำเป็นต้องควบคู่ไปกับความรัก ความเอื้ออาทร และความปรารถนาที่จะนำความรู้นั้นไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อผู้อื่น ในโลกที่ความรู้ถูกใช้ไปในการแสวงหาอำนาจ เอ็ดสันพยายามสื่อความคิดที่ว่าการศึกษาหรือการแสวงหาความรู้ ควรมีจุดหมายสูงสุดในการบ่มเพาะคุณธรรมและการพัฒนาจิตวิญญาณของมนุษย์
