ความงามของบทโศก : บทวิเคราะห์แวร์เธ่อร์ของเกอเธ่

ถนอมนวล โอเจริญ

dc.contributor.author	ถนอมนวล โอเจริญ
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะอักษรศาสตร์
dc.date.accessioned	2010-11-27T07:50:59Z
dc.date.available	2010-11-27T07:50:59Z
dc.date.issued	2546
dc.identifier.citation	วารสารอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 32,2(ก.ค.-ธ.ค. 2546),1-32	en
dc.identifier.issn	0125-4820
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/14016
dc.description.abstract	ในนวนิยายเรื่อง “แวร์เธ่อร์ระทม” ผู้ประพันธ์ได้นำเสนอความทุกข์ของตัวละครในฐานะปัจเจกชน และความทุกข์ของตัวละครที่มีต่อสภาวะการดำรงอยู่ของตนเองที่แปลกแยกกับสังคมอย่างงดงามและเป็นเอกภาพกับรูปแบบสุนทรียะด้านการประพันธ์ซึ่งตรงกับแนวคิดเรื่องความงามของอิมมานูเอล ค้านท์ (Immanuel Kant) อันมุ่งเน้น “ความพึงพอใจอย่างไม่มุ่งผลประโยชน์” ของงานศิลปะ ความงามของบทโศกของแวร์เธ่อร์เร้าอารมณ์สะเทือนใจและกระตุ้นอารมณ์ร่วมแก่ผู้อ่าน ทำให้ผู้อ่านสำนึกและประจักษ์ในชะตากรรมอันน่าเศร้าของมนุษย์ จึงก่อให้เกิดสุนทรียะแห่งการรับรสผลงานขึ้นอีกระดับหนึ่ง	en
dc.description.abstractalternative	In the novel The Suffering of Young Werther, Goethe powerfully presents young Werther both as an individual and as a socially alienated character. The aesthetic theory employed here is similar to Immanuel Kant’s theory of art as an experience of ‘disinterested pleasure’. Beauty in Werther’s grief evokes strong sentiments and sympathy from the reader, leading to the reader’s realization of human tragedy, and thus to another level of aesthetics of reception.	en
dc.format.extent	2159647 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	เกอเธ, โยฮันน์ โวล์ฟกัง ฟอน, ค.ศ. 1749-1832	en
dc.subject	นวนิยายเยอรมัน -- ประวัติและวิจารณ์	en
dc.subject	ความทุกข์ในวรรณกรรม	en
dc.title	ความงามของบทโศก : บทวิเคราะห์แวร์เธ่อร์ของเกอเธ่	en
dc.title.alternative	The Aesthetics of suffering : an analysis of Goethe’s “Werther”	en
dc.type	Article	es
dc.email.author	Thanomnuan.O@Chula.ac.th