dc.contributor.author |
มนธิรา ราโท |
|
dc.contributor.other |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะอักษรศาสตร์ |
|
dc.date.accessioned |
2010-11-27T08:30:59Z |
|
dc.date.available |
2010-11-27T08:30:59Z |
|
dc.date.issued |
2546 |
|
dc.identifier.citation |
วารสารอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 32,2(ก.ค.-ธ.ค. 2546),68-90 |
en |
dc.identifier.issn |
0125-4820 |
|
dc.identifier.uri |
http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/14020 |
|
dc.description.abstract |
“จี่แฝ่ว” เป็นเรื่องสั้นที่ประสบความสำเร็จมากเรื่องหนึ่งของนักเขียนนามกาวและได้รับการยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมชิ้นเอกของเวียดนาม เรื่องสั้นสะท้อนให้เห็นความเป็นอยู่และสภาพจิตใจของชาวนาเวียดนามในสังคม “กึ่งศักดินากึ่งอาณานิยม” และนามกาวได้เสนอประเด็นที่สำคัญและน่าสนใจยิ่งคือระบบศักดินาและอาณานิคมนั้นไม่ได้สร้างความทุกข์ยากให้แก่ประชาชนเวียดนามในเรื่องของปากท้องและความหิวโหยเท่านั้นแต่ยังได้ลิดรอนสิทธิความเป็นมนุษย์ของพวกเขาอีกด้วย |
en |
dc.description.abstractalternative |
Chi Pheo, one of Nam Cao’s most successful short stories, is praised as a Vietnamese literary masterpiece. In this story, Nam Cao portrays the lives and minds of Vietnamese peasants in a society that can be described as ‘semi-feudal and semi-colonial’. One key concept that Nam Cao attempts to convey is that feudalism and colonialism not only inflict poverty and hunger on the peasants, but also deprive them of their human rights and dignity. |
en |
dc.format.extent |
1689227 bytes |
|
dc.format.mimetype |
application/pdf |
|
dc.language.iso |
th |
es |
dc.publisher |
คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
en |
dc.rights |
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
en |
dc.subject |
นามกาว. จี๋แฝ่ว |
en |
dc.subject |
เรื่องสั้นเวียดนาม -- ประวัติและวิจารณ์ |
en |
dc.title |
เมื่อทุกข์ของประชาชนคือทุกข์ของนักเขียน : จี๋แฝ่วโดย นามกาว |
en |
dc.title.alternative |
People’s misery that is the author’s misery in Nam Cao’s Chi Pheo |
en |
dc.type |
Article |
es |
dc.email.author |
Montira.R@Chula.ac.th |
|