ความร่วมมือไทย-มาเลเซียในการพัฒนาพื้นที่ เขตไหล่ทวีปทับซ้อนในอ่าวไทย

Abstract

ความร่วมมือระหว่างไทยกับมาเลเซียในการพัฒนาพื้นที่เขตไหล่ทวีปทับซ้อนในอ่าวไทยเป็นผลสืบเนื่องเริ่มต้นมาจากไทยกับมาเลเซียประสบปัญหาพื้นที่เขตไหล่ทวีปทับซ้อนกันขึ้น ซึ่งมีสาเหตุสำคัญมาจาก การที่ต่างฝ่ายต่างอ้างสิทธิประโยชน์สูงสุดเท่าที่พึงจะกระทำได้ตามอนุสัญญาเจนีวาว่าด้วยเขตไหล่ทวีป ค.ศ. 1958 ในการครอบครองเขตไหล่ทวีปของตนในอ่าวไทย โดยไม่มีการเจรจาตกลงแบ่งเขตระหว่างกันอย่างเป็นทางการ แต่อย่างไรก็ตาม ในที่สุดไทยกับมาเลเซียสามารถหาทางออกในการแก้ไขปัญหาได้ด้วยการที่มาเลเซียเป็นฝ่ายเสนอให้หันมาพัฒนาพื้นที่ดังกล่าวร่วมกัน โดยใน ค.ศ. 1979 ผู้นำรัฐบาลของทั้งสองประเทศได้ลงนามในบันทึกความเข้าใจว่าด้วยการก่อตั้งองค์กรร่วมไทย-มาเลเซียในการพัฒนาและแสวงหาประโยชน์จากพื้นที่เขตไหล่ทวีปทับซ้อน ความร่วมมือที่ปรากฏขึ้นนี้เป็นไปเพื่อเสริมสร้างผลประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจในเรื่องก๊าซธรรมชาติ รวมทั้งเกี่ยวโยงไปสู่ผลประโยชน์ด้านการเมืองและความมั่นคง โดยมีปัจจัยสำคัญที่เป็นตัวกระตุ้นในขณะนั้น คือ การเกิดวิกฤตการณ์พลังงานของโลก และสภาพการเมืองระหว่างประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งได้แก่ การขยายตัวของภัยคอมมิวนิสต์และการก่อการร้ายและภายหลังจากการลงนามในบันทึกความเข้าใจดังกล่าวได้มีการดำเนินการในด้านต่าง ๆ เพื่อก่อตั้งองค์กรร่วมอย่างเป็นรูปธรรม จนกระทั่งในค.ศ. 1990 องค์กรร่วมไทย-มาเลเซียได้รับการก่อตั้งอย่างเป็นทางการตามกฎหมาย และจากนั้นเป็นต้นมาก็ได้ดำเนินภารกิจจนถึงปัจจุบัน