ผลของเทคนิคการสอบสวน หลักฐานเท็จ การยอมตาม และการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถามต่อการรับสารภาพเท็จ

ภัทรา พิทักษานนท์กุล

dc.contributor.advisor	อภิชญา ไชยวุฒิกรณ์วานิช
dc.contributor.author	ภัทรา พิทักษานนท์กุล
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2012-03-17T13:54:23Z
dc.date.available	2012-03-17T13:54:23Z
dc.date.issued	2553
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/18153
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553	en
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงทดลองเพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยด้านสถานการณ์ และปัจจัยด้านบุคลิกภาพที่มีต่อการรับสารภาพเท็จของกลุ่มตัวอย่างในระหว่างกระบวนการสอบสวน โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีทั้งหมด 165 คน การวิจัยครั้งนี้วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกและผลที่ได้พบว่าจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 165 คน มีกลุ่มตัวอย่างที่ยอมรับสารภาพเท็จทั้งหมด 71 คน ในการวิจัยครั้งนี้สมการถดถอยโลจิสติกสามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้ถูกต้องร้อยละ 64.8 โดยที่เทคนิคการสอบสวน หลักฐานเท็จ และการยอมตามเป็นตัวแปรที่สามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .01) ส่วนอัตราเร็วในการพิมพ์และการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถามไม่สามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้ นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการสอบสวนแบบลดความรุนแรงจะยอมรับสารภาพเท็จมากกว่ากลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการสอบสวนแบบเพิ่มความรุนแรง และการยอมตามเป็นตัวแปรที่สามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้ดีกว่าการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถาม เมื่อพิจารณาสมการถดถอยโลจิสติกที่ประกอบไปด้วยตัวแปรต้นทั้งหมด (ได้แก่ เทคนิคการสอบสวน, หลักฐานเท็จ, การยอมตาม, การคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถาม, และอัตราเร็วในการพิมพ์) พบว่าสมการดังกล่าวเป็นสมการที่สามารถทำนายความเป็นไปได้ที่กลุ่มตัวอย่างจะรับสารภาพเท็จได้ดีที่สุด โดยสามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้ร้อยละ 18.00 (R2CS= .18) ในขณะที่ในสมการที่มีเพียงตัวแปรด้านสถานการณ์ ได้แก่ เทคนิคการสอบสวน หลักฐานเท็จ และอัตราเร็วในการพิมพ์ สามารถทำนายการรับสารภาพเท็จได้รองลงมา และโมเดลที่ประกอบไปด้วยตัวแปรด้านบุคลิกภาพ ได้แก่ การยอมตาม และการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถาม สามารถทำนายการสารภาพเท็จได้ต่ำที่สุด	en
dc.description.abstractalternative	The purpose of this experiment was to investigate the effect of situational and personality factors on false confession during an interrogative procedure. The research sample consists of 165 undergraduate students and the logistic regression was used to analyze the data. Results indicate that 71 out of 165 participants make false confession, while 94 do not make false confession and the logistic regression equation can correctly predict false confession for 66.7%. Interrogative technique, false evidence, and compliance can significantly predict false confession (p < .01), whereas typing speed and interrogative suggestibility can not. Furthermore, the findings also suggest that participants of the minimization (reduced) condition are more likely to confess than those of the maximization (included) condition and compliance can predict false confession better than interrogative suggestibility. The equation comprises of all five variables (i.e., interrogative techniques, false evidence, compliance, suggestive personalities, and typing speed) is the best equation in predicting 18% (R2CS= .18) of the variation when compared to the second equation that has only situational factors. The worst equation has only personality factors as predictors.	en
dc.format.extent	15248446 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.title	ผลของเทคนิคการสอบสวน หลักฐานเท็จ การยอมตาม และการคล้อยตามสิ่งชี้นำในกระบวนการซักถามต่อการรับสารภาพเท็จ	en
dc.title.alternative	Effects of interrogative technique, false evidence, compliance and interrogative suggestibility on false confession	en
dc.type	Thesis	es
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	es
dc.degree.level	ปริญญาโท	es
dc.degree.discipline	จิตวิทยาสังคม	es
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.email.advisor	Apitchaya.C@Chula.ac.th, weechaya@hotmail.com