อิทธิพลของการชี้นำภาพในความคิดและอารมณ์ต่อการเกิดความจำที่ผิดพลาด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของการได้รับการชี้นำภาพในความคิดและอารมณ์ชั่วขณะที่มีต่อการเกิดความจำที่ผิดพลาด จากกลุ่มนิสิตปริญญาตรี ที่ศึกษาอยู่ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจำนวน 160 คน เป็นเพศชาย 38 คน เพศหญิง 122 คน เข้าร่วมเงื่อนไขการทดลองโดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ได้รับการชี้นำภาพในความคิด ซึ่งจัดกระทำโดยให้เล่นเกมจัดเรียงคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับภาพในความคิด และกลุ่มที่ไม่ได้รับการชี้นำภาพในความคิด ซึ่งจัดกระทำโดยให้เล่นเกมจัดเรียงคำศัพท์ทั่วๆ ไป จากนั้นนำผู้ร่วมการทดลองมาจัดกระทำทางอารมณ์ โดยแบ่งเป็นอีก 2 กลุ่มอารมณ์ ได้แก่ กลุ่มอารมณ์ด้านบวก และกลุ่มอารมณ์ด้านลบ ตามลำดับ ซึ่งจัดกระทำโดยการให้ผู้ร่วมการทดลองแต่ละกลุ่มอารมณ์ดูรูปภาพและฟังเพลงที่ชี้นำอารมณ์ด้านนั้นๆ พร้อมทั้งให้เขียนบรรยายความรู้สึกในขณะที่ได้ดูรูปภาพและฟังเพลงดังกล่าว จากนั้นนำเข้าสู่ขั้นตอนการทดลองการทดสอบความจำ ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้ที่ได้รับการชี้นำภาพในความคิด เกิดความจำที่ผิดพลาดสูงกว่าผู้ที่ไม่ได้รับการชี้นำภาพในความคิดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ผู้ที่อยู่ในอารมณ์ด้านบวก เกิดความจำที่ผิดพลาดสูงกว่าผู้ที่อยู่ในอารมณ์ด้านลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05