Abstract:
ผู้ที่ประสบปัญหาการชำระหนี้มีอยู่เป็นจำนวนมากในประเทศไทย ซึ่งทฤษฎีการบริโภคภายใต้การคาดการณ์อย่างมีเหตุผลไม่สามารถอธิบายเหตุการณ์ดังกล่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากถ้าคนมีการคาดการณ์อย่างมีเหตุผลจริงก็ไม่ควรมีการประสบปัญหาในการชำระหนี้เป็นจำนวนมาก แนวคิด Myopic Loss Aversion จึงน่าจะใช้อธิบายได้ดีกว่า งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ในการศึกษาอิทธิพลของ Myopic Loss Aversion ที่มีต่อพฤติกรรมการก่อหนี้ภาคครัวเรือนผ่านปัจจัยกำหนดโอกาสในการเป็นหนี้และปริมาณภาระหนี้, ผ่านการสำรวจตัวเองของกลุ่มตัวอย่าง และผ่านพฤติกรรมการบริโภค ผลการศึกษาผ่านปัจจัยกำหนดโอกาสในการเป็นหนี้และปริมาณภาระหนี้พบว่ากลุ่มที่ไม่สามารถคาดการณ์รายได้ในอนาคตอย่างมั่นใจซึ่งเป็นตัวแทนของกลุ่มที่ก่อหนี้แบบ Myopic Loss Aversion มีพฤติกรรมที่เสี่ยงต่อการประสบปัญหาการชำระหนี้ในอนาคต ผลการศึกษาผ่านการสำรวจตัวเองของกลุ่มตัวอย่างพบว่าค่าความเป็น Myopic Loss Aversion มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อโอกาสที่จะประสบปัญหาการชำระหนี้ และผลการศึกษาผ่านพฤติกรรมการบริโภคของผู้ก่อหนี้พบว่าการบริโภคของกลุ่มตัวอย่างมีการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของรายได้มากกว่าการลดลงของรายได้อย่างชัดเจนซึ่งแสดงถึงแนวโน้มในการเป็น Myopic Loss Aversion ผู้วางนโยบายควรจะลดการก่อหนี้แบบ Myopic Loss Aversion โดยสร้างความแน่นอนทางด้านรายได้ให้กับทุกสาขาอาชีพและมีการจูงใจให้ผู้ประกอบอาชีพพัฒนาศักยภาพของตน นอกจากนี้ควรพยายามจำกัดการก่อหนี้เพื่อการบริโภคให้ลดลง โดยส่งเสริมการก่อหนี้เพื่อการลงทุนซึ่งเป็นการก่อหนี้ที่ได้รับผลตอบแทนในระยะยาว
