การประเมินความเสี่ยงในการเกิดฟันผุของผู้ป่วยจัดฟันโดยใช้แคริโอแกรม

จิตรวรี จิตตั้งสมบูรณ์

dc.contributor.advisor	บุษยรัตน์ สันติวงศ์
dc.contributor.advisor	ไพบูลย์ เตชะเลิศไพศาล
dc.contributor.author	จิตรวรี จิตตั้งสมบูรณ์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะทันตแพทยศาสตร์
dc.date.accessioned	2012-10-11T06:53:34Z
dc.date.available	2012-10-11T06:53:34Z
dc.date.issued	2554
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/22525
dc.description	วิทยานิพนธ์ (วท.ม)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554	en
dc.description.abstract	การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเกิดฟันผุของผู้ป่วยจัดฟันโดยใช้แคริโอแกรมและวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง วิธีการ: ผู้ป่วย 30 ราย (อายุ 12-26 ปี) ที่เข้ารับการรักษาทางทันตกรรมจัดฟันชนิดติดแน่น เข้าร่วมในการศึกษานี้ เก็บข้อมูลและวิเคราะห์ ประสบการณ์การเกิดฟันผุ คะแนนคราบจุลินทรีย์ อัตราการไหลของน้ำลายขณะกระตุ้นด้วยการเคี้ยวพาราฟิน ประสิทธิภาพในการปรับภาวะกรด-ด่างของน้ำลาย ความถี่ในการรับประทานอาหาร ระดับเชื้อมิวแทนส์ สเตรปโตคอคไคและแลกโตเบซิลไล และจำนวนการใช้ฟลูออไรด์ ในสามระยะเวลาที่แตกต่างกัน (ก่อนรักษา หลังติดเครื่องมือจัดฟัน 1 เดือน และ 3 เดือน) ประเมินความเสี่ยงในการเกิดฟันผุของผู้ป่วยโดยใช้แคริโอแกรม ซึ่งแสดงผลการประเมินเป็นค่าโอกาสหลีกเลี่ยงการเกิดฟันผุใหม่ ผล: ค่าเฉลี่ยของโอกาสหลีกเลี่ยงการเกิดฟันผุใหม่ก่อนติดเครื่องมือจัดฟัน หลังจากติดเครื่องมือ 1 เดือนและ 3 เดือน เท่ากับ ร้อยละ 61.8 62.3 และ 55.1 ตามลำดับ หลังจากผู้ป่วยติดเครื่องมือจัดฟันไปแล้วเป็นเวลา 3 เดือนเปรียบเทียบกับก่อนติดเครื่องมือ พบว่าอัตราการไหลของน้ำลาย คะแนนคราบจุลินทรีย์และระดับเชื้อมิวแทนส์ สเตรปโตคอคไค เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ สรุป: การรักษาทางทันตกรรมจัดฟันชนิดติดแน่น ทำให้อัตราการไหลของน้ำลาย คะแนนคราบจุลินทรีย์และระดับเชื้อมิวแทนส์ สเตรปโตคอคไคเพิ่มขึ้น แต่ค่าโอกาสหลีกเลี่ยงการเกิดฟันผุใหม่ที่ประเมินจากแคริโอแกรมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ	en
dc.description.abstractalternative	The purposes of this study were to assess caries risk of orthodontic patients by Cariogram and to analyze the related factors. Methods: Thirty patients (12-26 years old) who underwent fixed orthodontic treatment were recruited. Caries experience, plaque score, paraffin-stimulated salivary flow rate, buffer capacity, frequency of diet intake, Mutans streptococci and Lactobacilli levels and number of fluoride uses were evaluated at three different time points (before treatment, 1 month and 3 months after appliance placement). Caries risk of the patients were assessed by Cariogram and the outputs were showed as chance of avoiding new caries. Results: The mean chance of avoiding new caries before insertion, 1 month and 3 months after appliance placement were 61.8% 62.3% and 55.1% respectively. At 3 months after appliance insertion compared to baseline, salivary flow rate, plaque score and Mutans streptococci level were significantly increased. Conclusion: Treatment with fixed orthodontic appliance may increase the values of salivary flow rate, plaque score and Mutans streptococci level but no statistical difference of chance of avoiding new caries from Cariogram	en
dc.format.extent	1828837 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2011.889
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	ฟันผุ -- การป้องกัน	en
dc.subject	ทันตกรรมจัดฟัน	en
dc.subject	การประเมินความเสี่ยง	en
dc.title	การประเมินความเสี่ยงในการเกิดฟันผุของผู้ป่วยจัดฟันโดยใช้แคริโอแกรม	en
dc.title.alternative	Caries risk assessment in orthodontic patients by cariogram	en
dc.type	Thesis	es
dc.degree.name	วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต	es
dc.degree.level	ปริญญาโท	es
dc.degree.discipline	ทันตกรรมสำหรับเด็ก	es
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล
dc.email.advisor	Paiboon.T@Chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2011.889