Abstract:
แม้ว่าในปัจจุบันประเทศไทยได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองมาเป็นระบอบประชาธิปไตยที่ให้ความสำคัญรวมถึงให้หลักประกันในเรื่องเสรีภาพและความเสมอภาค โดยเฉพาะความเสมอภาคระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงดังปรากฏเป็นบทบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญก็ตาม แต่ในหลายส่วนของสังคมยังคงดำเนินอยู่บนสภาวะความสัมพันธ์ที่เหลื่อมล้ำกันอันขัดแย้งตามหลักการพื้นฐานดังกล่าว แม้แต่ในส่วนของสถาบันศาสนากรณีการไม่อนุญาตให้บวชผู้หญิงเป็นภิกษุณี ดังนั้นในงานวิจัยชิ้นนี้จึงมุ่งศึกษาปฏิกิริยาของสถาบันพุทธศาสนาในปัจจุบันว่า มีการปรับเปลี่ยนท่าทีต่อเรื่องดังกล่าวให้สอดคล้องตามหลักการพื้นฐานเรื่องความเสมอภาคแล้วหรือไม่ รวมถึงยังศึกษาลักษณะที่แท้จริงของข้อเหตุผลที่สถาบันพุทธศาสนานำมาใช้ปฏิเสธการอนุญาตการบวชให้แก่ผู้หญิงว่า มีสถานภาพเป็นข้อเท็จจริงที่ตรงตามข้อบัญญัติในพระไตรปิฎก หรือเป็นเพียงข้ออ้างที่อยู่นอกเหนือจากที่บัญญัติเอาไว้ เพื่อเป็นช่องทางสำหรับการแก้ไขเปลี่ยนแปลงในอนาคต จากผลการศึกษาในงานวิจัยพบว่า เหตุผลที่สถาบันพุทธศาสนาไทยนำมาใช้ปฏิเสธการอนุญาตให้บวชผู้หญิงเป็นภิกษุณีนั้น มีลักษณะเป็นเพียงข้ออ้างที่อยู่นอกเหนือบทบัญญัติในพระไตรปิฎก รวมถึงสถาบันพุทธศาสนาไทยยังคงมีมีการปรับเปลี่ยนท่าทีต่อการสร้างความเสมอภาคให้แก่ผู้หญิงในเรื องการออกบวชเป็นภิกษุณีให้เกิดขึ้นมาได้
