Abstract:
วัตถุประสงค์: เพื่อสร้างกราฟ PREDICTIVE NOMOGRAM ของระดับบิลิรูบินของเด็กไทยซึ่งสามารถใช้พยากรณ์ภาวะตัวเหลืองได้ วิธีการดำเนินการวิจัย: ศึกษาจากทารกที่คลอดครบกำหนดจำนวน 392 ราย (อายุครรภ์{601}37 สัปดาห์และน้ำหนักตัวมากกว่า 2500 กรัม) ซึ่งคลอดที่ร.พ.จุฬาลงกรณ์ด้วยวิธีผ่าท้องคลอดในช่วงพ.ย. 2546 พ.ค.2547 โดยทารกที่ได้รับการส่องไฟ ทารกที่มีกลุ่มเลือดเอหรือบีและมารดากลุ่มเลือดโอ ทารกที่มีภาวะขาดเอนไซม์ G6PD จะถูกคัดออกจากการสร้าง Nomogram ทารกจะได้รับการตรวจร่างกายและวัดค่าบิลิรูบินทางผิวหนังโดยใช้เครื่อง BILICHECK 1ครั้งต่อวันเป็นเวลาอย่างน้อย4วันติดกัน โดยนำค่าบิลิรูบินที่ได้มาหาค่าเปอร์เซนไทล์ เพื่อสร้างกราฟ HOUR-SPECIFIC TRANSCUTANEOUS BILIRUBIN ผลการวิจัย: ทารกจำนวน 284 รายที่เข้าเกณฑ์ในการสร้างกราฟ HOUR-SPECIFIC TRANSCUTANEOUS BILIRUBIN ระดับบิลิรูบินทางผิวหนังที่75เปอร์เซนต์ไทล์เมื่ออายุ24, 48, 72, 96 ชั่วโมง คือ 6.0, 9.0, 10.5, {601}10.5มก/ดล.ตามลำดับ ในการศึกษาพบทารกได้รับการส่องไฟ 32 รายมีระดับบิลิรูบินทางผิวหนังมากกว่า 95 เปอร์เซนไทล์ 23 คน(72%) มีความไวต่อการส่องไฟ 71% ความจำเพาะต่อการส่องไฟ90% มีค่า likelihood ratio(LR)เท่ากับ 7.5 ทารกทั้ง 32 คน(100%)ที่ได้รับการส่องไฟมีระดับค่าตัวเหลืองมากกว่า 75 เปอร์เซนไทล์ มีความไวต่อการส่องไฟ100% ความจำเพาะต่อการส่องไฟ 53% LRเท่ากับ 2.1 ไม่พบว่าทารกที่มีระดับบิลิรูบินต่ำกว่า 40 เปอร์เซนไทล์มีความเสี่ยงต่อการส่องไฟ สรุปผลการวิจัย: กราฟ HOUR-SPECIFIC TRANSCUTANEOUS BILIRUBIN สามารถพยากรณ์ภาวะตัวเหลืองที่ต้องการรักษาได้