Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสถานการณ์ด้านการท่องเที่ยวตลอดจนปัญหาที่ประสบอยู่ในปัจจุบันของเทศบาลเมืองภูเก็ตและพื้นที่เกี่ยวเนื่อง โดยการนำไปเปรียบเทียบกับพื้นที่ท่องเที่ยวของกลุ่มชายฝั่งทะเลอันดามัน ซึ่งเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวเช่นเดียวกัน ทั้งนี้ได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลปฐมภูมิ และทุติยภูมิเพื่อทำการตรวจสอบและสัมภาษณ์นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ตลอดจนวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรม SPSS เพื่อนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในอนาคต ผลการศึกษาพบว่า ภูเก็ตมีจุดขายหลักทางด้านทรัพยากรการท่องเที่ยวทางธรรมชาติ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวจากภายนอกประเทศและภายในประเทศ เป้าหมายหลักในการเดินทางท่องเที่ยวเป็นเรื่องของการพักผ่อน และสนุกสนานกับแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ ในขณะที่แหล่งท่องเที่ยวในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตและพื้นที่เกี่ยวเนื่องยังไม่ได้รับการพัฒนาให้เท่ากับมาตรฐานที่จะดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มากขึ้นได้ดังนั้น เป้าหมายหลักของการพัฒนาการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตและพื้นที่เกี่ยวเนื่องจะต้องทำอย่างเร่งด่วน และอยู่บนฐานการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกในแหล่งพื้นที่การท่องเที่ยว การทำนุบำรุงของธรรมเนียมประเพณีท้องถิ่น รวมทั้งมาตรฐานความปลอดภัย และความสะอาด ในขณะเดียวกับความคิดของการอนุรักษ์จะต้องนำมาพิจารณาเพื่อจะสร้างความประทับใจที่ดีสำหรับนักท่องเที่ยวทั้งนอกประเทศและในประเทศ โดยคาดหวังที่จะให้พื้นที่เทศบาลเมืองภูเก็ตและพื้นที่เกี่ยวเนื่องเป็นตลาดการท่องเที่ยวที่ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวในอนาคตอันใกล้ จากผลการศึกษาสามารถเสนอแนะแนวทางการพัฒนาออกเป็น 5 แนวทางหลักของกิจกรรมต่างๆ ได้ดังต่อไปนี้ 1) จัดให้มีกิจกรรมต่างๆ ที่หลากหลายเพื่อการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น 2) ปรับปรุงสภาพแวดล้อมและภูมิทัศน์ และองค์ประกอบโดยรวมของแหล่งท่องเที่ยวทั้งหมดให้มีความร่มรื่น สวยงาม และปลอดภัย โดยยังคงบรรยากาศความเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละพื้นที่เอาไว้อย่างสมบูรณ์ 3) จัดระบบเส้นทางท่องเที่ยวและการสัญจรที่เหมาะโดยจัดทำโครงข่ายของเส้นทางท่องเที่ยว และองค์ประกอบต่างๆ อย่างเป็นระบบ 4) ปรับปรุงระบบการประชาสัมพันธ์และการเผยแพร่ข้อมูลให้กว้างขวางและทั่วถึงมากขึ้น 5) ดำเนินการให้ทุกฝ่ายที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการพัฒนาการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลเมืองภูเก็ตและพื้นที่เกี่ยวเนื่องได้มีการร่วมมือกันอย่างจริงจัง ซึ่งจะส่งผลให้แนวทางการพัฒนาที่นำเสนอนี้สามารถเป็นจริงได้ในทางปฏิบัติต่อไป
