Abstract:
วัตถุประสงค์ของการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ต้องการศึกษาถึงผลกระทบของการฝึกอบรมอาชีพเยาวชนต่อการตัดสินใจประกอบอาชีพ โดยอาศัยข้อมูลจากการวิจัยประเมินผลของโครงการช่วยเหลือเด็กผู้ตกอยู่ในความทุกข์ยากแบบเบ็ดเสร็จ อำเภอหนองขาหย่าง จังหวัดอุทัยธานี ซึ่งได้รับการสนับสนุนด้านการเงินจาก องค์การแตร์ เด ซอม โครงการนี้ดำเนินการโดยโครงการศึกษาทางเลือกการพัฒนาสถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยผู้เขียนร่วมกับผู้ช่วยนักวิจัยได้ทำการเก็บข้อมูลในระหว่าเดือน กรกฎาคม 2527 ถึง มีนาคม 2528 โดยใช้วิธีการเก็บข้อมูลจากแบบสัมภาษณ์เยาวชนและผู้ปกครอง 46 คน ในเขตอำเภอบ้านไร่ อำเภอลานสัก และอำเภอหนองฉาง การวิจัยในครั้งนี้เป็นความพยายามที่จะศึกษาถึงปัญหาที่ศูนย์ฝึกอบรมแห่งนี้กำลังประสบอยู่นั้นคือ การที่เยาวชนที่ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์ฯ ตัดสินใจประกอบชีพที่ไม่ใช่เกษตรกรรมกันมากขึ้น จากสภาพการณ์ดังกล่าวนี้ทางสังคมวิทยาถือว่า เป็นผลที่ไม่คาดคิดที่เกิดจากการกระทำทางสังคม อันได้แก่การจัดการฝึกอบรมและ การดำเนินการสินเชื่อ นอกจากนั้นยังได้ทำการศึกษาถึงผลกระทบของการฝึกอบรมต่อการตัดสินใจประกอบอาชีพของเยาวชนในเขตจังหวัดอุทัยธานีอีกด้วย และผลการศึกษาได้สนับสนุนสมมุติฐานในทางบวก กล่าวคือภูมิหลังของเยาวชนและการดำเนินการฝึกอบรมมีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมของเยาวชน ผลการศึกษาพบว่าในช่วงก่อนการอบรมเยาวชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม แต่หลังการฝึกอบรมแล้ว กลับมีจำนวนเยาวชนที่ตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมลดลง จากการศึกษาพบว่าภูมิหลังทางด้านการศึกษาและเศรษฐกิจมีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมของเยาวชนในทางลบ กล่าวคือเยาวชนที่มีการศึกษาต่ำและมีเศรษฐกิจยากจนมากมักจะตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมมากกว่าเยาวชนที่มีการศึกษาสูงและมีเศรษฐกิจพอมีพอกิน และจากการศึกษายังพบอีกด้วยว่าการดำเนินการฝึกอบรมมีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมของเยาวชนในทางบวก กล่าวคือ ความรู้ความเข้าใจในการฝึกอบรม, การให้สินเชื่อ, ความมุ่งหวังในการเข้ารับการฝึกอบรม และทัศนะต่ออาชีพและต่อศูนย์ ฯ มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจประกอบอาชีพเกษตรกรรมของเยาวชน
