Abstract:
บทประพันธ์เพลง ซิมโฟนิกโพเอ็ม ทางรถไฟสายมรณะ ผู้ประพันธ์ได้ประพันธ์ขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการสร้างบทประพันธ์เพลงบทใหม่ในแบบดนตรีพรรณนา การประพันธ์เพลงบทนี้ ผู้ประพันธ์ต้องการสื่อให้ได้จินตนาการถึง บรรยากาศและเรื่องราวในประวัติศาสตร์ของเส้นทางรถไฟสายมรณะ อีกทั้งเพื่อให้ผู้ฟังได้ระลึกถึงสถานที่ที่ก่อให้เกิดเรื่องราวที่สำคัญทางประวัติศาสตร์มากมาย เช่น สถานีรถไฟบางกอกน้อย สุสานทหารสัมพันธมิตร สะพานข้ามแม่น้ำแคว น้ำตกไทรโยค และตำนานถ้ำมหาสมบัติ ให้อยู่ในความทรงจำตลอดไป ลักษณะโดยรวมของบทประพันธ์ เป็นบทประพันธ์สำหรับวงเซมเบอร์ออร์เคสตรา มีความยาวประมาณ 22 นาที ประกอบด้วยโครงสร้างใหญ่จำนวน 5 ท่อน บทประพันธ์นี้มีลักษณะดนตรีเป็นแบบระบบโทนาลิตีเป็นส่วนใหญ่ บางส่วนใช้แบบพาราโทนัลบ้าง เพื่อความเหมาะสมของท่วงทำนองที่ใช้ในการบรรยายเรื่องราว บางท่อนจะเน้นดนตรีที่แสดงออกถึงความเป็นไทย เพื่อเชื่อมโยงเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น และมีการนำทำนองดนตรีที่เป็นที่รู้จักทั่วไปหลายทำนอง มาสอดแทรกและปรับแต่งใช้ในบทประพันธ์บทนี้ องค์ประกอบสำคัญที่ใช้ในบทประพันธ์เพลง ได้แก่ การเลือกใช้กลุ่มโน้ตหลายกลุ่ม ที่จัดให้เป็นโมทีฟที่สำคัญขึ้น แล้วนำไปใช้ในการดำเนินทำนองโดยยึดความสัมพันธ์ของแต่ละโมทีฟขั้นคู่และคอร์ดที่เกิดขึ้นด้วยการนำโน้ตในแต่ละกลุ่มมาใช้ มีทั้งขั้นคู่ 3-4-5 คอร์ดเรียงคู่ 4-5 คอร์ดเรียงคู่ 2 คอร์ดดิมินิชท์ขั้นคู่เจ็ด และเสียงประสานที่เป็นแบบโพลีโทนาลิตี เป็นต้น พื้นผิวของบทประพันธ์มีการใช้ทั้งโฮโมโทฟี โพลีโฟนี เฮเทโรโฟนี ประกอบกับเทคนิควิธีการประพันธ์ เช่น การซ้ำ การเลียน ซีเควนซ์ การพลิกกลับ การถอยกลับ เป็นต้น ทางด้านอัตราจังหวะมีการปรับเปลี่ยนเครื่องหมายกำหนดจังหวะหลายครั้ง มีทั้งอัตราธรรมดา อัตราผสม และ อัตราซ้อน