Abstract:
การออมเงินในรูปกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของไทยมีความสำคัญต่อระบบเศรษฐกิจไทย ทั้งในระดับจุลภาค และระดับภาค เพื่อให้การจัดการทรัพย์สินของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพมีมาตรฐานสูง ขึ้นอีกขั้นหนึ่ง จึงมีแนวความคิดที่จะนำเอาหลักกฎหมายทรัสต์มาประยุกต์ใช้กับกองทุนสำรอง เลียงชีพไทย ซึ่งในปัจจุบันมีการดูแลบริหารจัดการกองทุนสำรองเลี้ยงชีพโดยคณะกรรมการกองทุน ซึ่งมีฐานะเป็นผู้แทนของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ วัตถุประสงค์ของวิทยานิพนธ์นี้ มุ่งศึกษาถึงโครงสร้างของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ แนวความคิด รูปแบบ หลักเกณฑ์ทางกฎหมายในการจัดตั้งและจัดการกองทุนสำรองเลี้ยงชีพภายใต้หลักกฎหมายทรัสต์ โดยเปรียบเทียบกับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของต่างประเทศที่มีการจัดตั้งในรูปทรัสต์ซึ่งได้แก่ กองทุน 401 (k) plans ในประเทศสหรัฐอเมริกา และ Superannuation Fund ในประเทศออสเตรเลีย จากการศึกษาพบว่า กองทุนสำรองเลี้ยงชีพในประเทศดังกล่าว มีหลักกฎหมายที่เพียงพอ และชัดเจนในการที่จะนำมาใช้กับการบริหารจัดการเงินออมในรูปกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ โดยเฉพาะ อย่างยิ่ง มีการกำหนดบทบาท หน้าที่ และความรับผิดที่ชัดเจนของคณะกรรมการกองทุนสำรอง เลี้ยงชีพ (Fund Committee) ตามหลักความไว้วางใจ (Fiduciary Principle) การนำหลักกฎหมายทรัสต์มาประยุกต์ใช้กับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของไทย สามารถทำได้ สองทาง คือการสร้างหลักกฎหมายขึ้นมาใช้เป็นการเฉพาะกับกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของไทย และ การประยุกต์หลักกฎหมายทรัสต์มาใช้กับรูปแบบกองทุนสำรองเลี้ยงชีพของไทย ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการให้ ความคุ้มครองสิทธิประโยชน์ของสมาชิกกองทุนทั้งหลาย ซึ่งมีฐานะเป็นผู้รับประโยชน์จากกองทุน (Beneficiaries) รวมทั้งเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารจัดการกองทุนให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ หรือเป้าหมายของการจัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพในอันที่จะให้ความคุ้มครองเงินกองทุนซึ่งถือได้ว่า เป็นเงินออมจำนวนสุดท้ายที่จะเก็บไว้ใช้จ่ายในยามชราภาพ และยังผลให้ตลาดทุนของประเทศไทยมี ความมั่นคงและพัฒนาไปอีกขั้นหนึ่ง
