Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามโนทัศน์ความสุขของเด็กไทยใน 3 ด้าน คือ ด้านนิยามของความสุข ด้านลักษณะที่บ่งบอกถึงคนที่มีความสุข และด้านที่มาของความสุข โดยศึกษาว่ามโนทัศน์ความสุขของเด็ก เป็นความสุขในรูปแบบใดระหว่างความสุขที่มาจากภายในและความสุขที่มาจากภายนอก ด้วยวิธีการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างรายบุคคล ศึกษาในกลุ่มตัวอย่างเด็กระดับชั้นอนุบาลปีที่ 3 ประถมศึกษาปีที่ 3 และประถมศึกษาปีที่ 6 ที่มาจากครอบครัวพ่อแม่อยู่ด้วยกันและครอบครัวพ่อแม่หย่าร้าง ผลการวิจัยพบว่า มโนทัศน์ความสุขของเด็กใน 3 ช่วงวัยมีรูปแบบของความสุข ที่มาจากภายในมากกว่า และมีสัดส่วนเพิ่มขึ้นตามอายุที่เพิ่มขึ้นใน 2 ด้าน คือ ด้านนิยามของความสุข (F(2, 166) = 4.09, p < .05) และด้านลักษณะที่บ่งบอกถึงคนที่มีความสุข (F(2, 172) = 30.66, p < .001) ในขณะที่มโนทัศน์ด้านที่มาของความสุข กลับมีรูปแบบของความสุข ที่มาจากภายนอกอย่างชัดเจน และไม่แตกต่างกันในทุกกลุ่มวัย ผลการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่ครอบครัวพ่อแม่อยู่ด้วยกันและครอบครัวที่พ่อแม่หย่าร้างกัน พบความแตกต่างเพียงด้านเดียว คือ มโนทัศน์ในด้านลักษณะที่บ่งบอกถึงคนที่มีความสุข โดยกลุ่มที่อยู่ในครอบครัวพ่อแม่หย่าร้างกันให้คำตอบในรูปแบบของความสุข ที่มาจากภายใน มากกว่ากลุ่มครอบครัวพ่อแม่อยู่ด้วยกัน (t(173) = 2.27, p<.05)
